مهستی گنجوینین اصل آدی منیجه ایمیش. دئییله‌نلره گؤره، سلجوق حکمداری سلطان سنجرله صحبتلرینین بیرین‌ده منیجه اؤز موحیطین‌ده هامی‌دان کیچیک و گؤرونمز اولدوغونو سؤیلییر. سلطان ایسه اونونلا راضیلاشماییب دئییر: «تو، مه-هستی». (سن هامی‌دان بؤیوکسن). باشقا منبع‌ده سلطان سنجرین دقتینی اونون گؤزلنیلمه‌دن یاغان قار حاقین‌دا بداحتا سؤیلدیی بیر روباعی‌نین چکدیی بیلدیریلیر: «گؤیلر سنه گوموشو خالچا گؤندریب کی، آتینین نالی بولانماسین». سلطان بو روباعینی ائشیتدیکدن سونرا شاعره‌نی «مه-هستی» ( ایسان) آدی ایله مکافاتلاندیرمیش و اونو اؤز یاخین احاطه‌سینه قبول ائتمیش‌دی.

عباسقولو آغا باکیخانووون «گلستانی-ایر‌م» اثرینین «نتیجه» آدلانان حیصه‌سین‌ده ایر‌لی سورولموش فرزییه‌یه گؤره، «مهستی» «ماه» و «ستی» اولماقلا ایکی سؤزدن عبرت‌دیر و «بؤیوک خانیم» آنلامینا گلیر. نهایت، باشقا بیر احتیمالا اساساً، بو آد «ماه» و «ستی» (آی خانیم) سؤزلرین‌دن دوزلیب. (نظامی گنجوینین مهین بانوسو («خسروو و شیرین«) دا بونون آنالوقودور).

بئله‌لیکله ده، «مه-هستی» و یا «مه-هستی» «مهستی»یه چئوریله‌رک شاعره‌نین تخلصو اولور.

بعضی منبع‌لره گؤره، مهستی گنجوی قادین یوخ، کیشی اولموش، یاخود بو آددا کونکرت شخص اولمامیش‌دیر. عمومیتله، مهستی گنجوی حاق‌دا ضدیت‌لی معلوماتلار چوخ‌دور.