هرآنچه از اندیشه برآمده هویت‌بخش است اما در این میان نقش نشریات در هویت بخشیدن به یک متروپل و همچنین تشکیل جامعه مدنی آن بیش از هر عنصر یا ترکیب دیگری ستودنی است چرا که ایده‌ها، تئوری‌ها، رویکردهای مکتوب همیشه راهگشاتر از سایر اشکال ارائه بودند بگونه‌ای که تحریر یک اندیشه آن را به غایت به شکل عئینی نزدیک‌تر می‌کند.

نشریات تخصصی آذربایجان در حوزه‌های ادبیات، فرهنگ و هنر، سیاست، علوم اجتماعی و... یکی پس از دیگری پا به عرصه حضور می‌گذارند و رویکردی متفاوت از دیگری را ارائه می‌دهند، که نه تنها تکرار تجربیات پیشین نیستند، حتی خود را نیز تکرار نمی‌کنند و تنها موردی که در تکرار می‌شود، پسوندها و پیشوند‌های پیوند یافته با «آذربایجان» است.

«سانجی» عضو جدیدی از خانواده نشریات تخصصی آذربایجان است که به تازگی آغاز بکار نموده و اولین شماره آن همین روزها در پیشخوان دکه‌های مطبوعاتی، کتابفروشی‌ها و... خودنمایی خواهد کرد تا دردهای پنهان (گیزلی سانجی‌لار) جامعه آذربایجان را آشکار سازد.

این ذهنیت آوانگارد، رویکردی متفاوت دیگری از روند حاکم را به نمایش می‌گذارد و برآن است بازنمای جامعه‌مدنی آذربایجان باشد از اینرو با حفظ ویژگی‌های تخصصی خود پیوندش با اجتماع را نیز به عمق هرچه بیشتری افزایش دهد.

رویکرد تئوریک «سانجی» برآن است تا بدون در نظر گرفتن اختلاف‌ها، باندبازی‌ها، فرقه‌گرایی‌ها و شهرگرایی و هم‌ولایتی بازی‌ها و... اجتماعی غیر همگون پدیدآورد تا برآیند حاصله از آن، درمانگر سانجی‌هایمان (دردهایمان) شود.

«سانجی» فقط اشاعه درد نیست بلکه در پی درمان پا در راه نهاده و همین از فرم گرافیکی نشریه نیز مشخص است که نشریه را به شکل بیمارستانی مکتوب درآورده، بگونه‌ای که پرونده‌های مختلف این مجله بخش‌های یک بیمارستان را ترسیم می‌کنند که همین فرم خلاقانه، نشان از درک عمیق این‌گروه در مواجهه با ادبیات، فرهنگ، هنر و البته جامعه دارد.