اوکرائین بارها توسط لهستان، اتریش و روسیه تصاحب شده است. لهستان و اتریش کاتولیک و روس‌های ارتدوکس هم‌مذهب اوکرائینی‌ها بودند. برای همین اتریش و لهستان واقعیت وجود فرهنگ و زبان اوکرائین را قبول داشتند اما روس‌های هم‌مذهب هیچ یک از آنها را نمی‌پذیرفتند و براساس فرمان تزار ۱۶۰ سال (۱۷۲۱-۱۸۷۹) زبان اوکرائینی در آن سرزمین ممنوع بود.

کسانی با استناد به شیعه بودن اکثریت ترک‌ها ادعا می‌کنند که ترک‌ها در این کشور متحمل ستم ملی نمی‌شوند و یا در قیاس با اقلیت‌های ملی دیگر (یعنی سنی‌ها) در موقعیت فراتری قرار می‌گیرند ولی این افراد توجه نمی‌کنند که هم‌مذهب بودن با گروه حاکم باعث شده است که ترک‌ها حتی گروه محکوم نیز محسوب نشوند. به عبارت دیگر ما در این کشور نه جزء اکثریت هستیم نه اقلیت محسوب می‌شویم.