نزدیک به یک هفته است که جنگلهای قاراداغ(ارسباران) این زیستگاه غنی که از ذخایر محیط زیستی بی نظیر در جهان و تنفسگاه اذربایجان می باشد در اتش بی تدبیری مسئولان استانی و کشوری می سوزد! مدیریت بحران استان با بیل سراغ مهار کردن اتش رفته است! و مدیریت بحران کشور ، وزارت کشور معلوم نیست چه کارهای عملی در خنثی سازی این اتش سوزی مهیب از خود نشان داده اند! صدا و سیمای ملی نیز بعد از چندین روز سکوت و سانسور از دیروز دست به انعکاس این اتش سوزی زده است.!

رسانه های اپوزوسیون در خارج همچون بی بی سی فارس نیز دست به سانسور خبری این فاجعه ملی زده است. هیچ صدای اعتراضی از حدود ۳۶ نماینده اذربایجانی در مجلس به گوش نرسیده است به جز اعتراض قاطع از اقای اکبر اعلمی نماینده ادوار گذشته مجلس.! این نمایندگان ایا حافظ منافع مردم اذربایجان هستند یا که نه؟ چگونه می شود این نمایندگان بجای اعتراض و صدای مردم بودن و تلاش در حفاظت و صیانت از محیط زیست و منافع مردم منطقه نظاره گر این اتش سوزیها باشند. چندی پیش تقی کبیری نماینده خوی با شجاعت تمام که همراه با امضای تنی چند از نمایندگان نالایق اذربایجان در همراهی این طرح خائنانه بود ، امضای نمایندگانی همچون زهرا ساعی و شهاب الدین بی مقدار ، سخن از ایجاد استانی جدید و پاره پاره کردن اذربایجان می اورد اما دریغا از کوچکترین قدم و اقدامی در راستای احقاق حقوق ملی اعم از فرهنگی و اقتصادی ، و حقوق شهروندی ترکها و مشکلات حوزه های انتخابیشان!

تا که جغرافیای اذربایجان و ملت ترک در ایران همچنان فاقد قدرت عالی سیاسی در کشور هستند و سهمی در اداره کشور و ساختار قدرت ندارند، و تا زمانی که نمایندگان واقعی ملت نتوانند به وسیله برخورد کردن با سد محکم نظارت استصوابی و مرعوب شدن از این فیلترینگها راه به مجلس بیابند. ما ترکها و اذربایجانیان تنها نظاره گر چپاول منابع ملی ، ثروتهای زیر زمینی ، نابودی محیط زیست ، خشک شدن دریاچه اورمو ، از بین رفتن زبان ترکی ، و هزاران تبعیض ها و ظلم های مرکز پیرامونی دیگر خواهیم شد.! و هیچ اعتراض و عمل بازدارنده ای هم نخواهیم توانست از خود نشان دهیم. چراکه هر گونه ابزار بازدارنده از ما سلب شده و در دست حکومت مرکزی قرار گرفته است.

با وجود نمایندگان فاقد شعور ملی و چسبیده به صندلی های قدرت ، نمایندگان مرعوب شده از رد صلاحیت شدن بخاطر اعمال نظارت استصوابی توسط شورای نگهبان، هرگز نخواهیم توانست از منافع ملی و منطقه ای خود دفاع کنیم. یا انتظار اجرای اصل های معوقه و بر روی کاغذ مانده قانون اساسی را داشته باشیم.

منافع ملی ما ترکان و اذربایجان در نبود قدرت لازمه در جهت به دست گرفتن سرنوشت خود در جغرافیای ایران و اذربایجان هر روز پررنگ تر از دیروز ضایع شده و پایمال می شود. حقوق ملی و شهروندی ترکان، هویتشان همواره نادیده و یا انکار می شود. هستی مادی و معنوی چون زبان مادری ، وطن و سرزمینمان، نابود و غارت می شود. چونکه ما ترکهای این سرزمین هیچ نیروی بازدارنده ای در جهت صیانت ، حفاظت و دفاع از ثروتهای ملی و منابع مادی معنوی خود نداریم!!