رواج کامنت‌های تورکی ذیل اخبار تراختور

موضوع تراختور حقیقتا یک مسئله ملی و مدنی است چرا که این تیم در سایه حمایت فعالان ملی و مدنی توانست به لیگ برتر صعود و رفته رفته به عنوان مدعی عرض اندام کند.

اوائل بازگشت تراختور به لیگ برتر که هنوز شبکه‌های اجتماعی همچون (لاین و تلگرام) رواج نیافته بود سایت‌هایی همچون تراختورکلوپ و تراختورفنس اخباری از بازی‌ها و حواشی تراختور در سایت قرار می‌دادند و قابلیت درج نظرات خوانندگان را فعال می‌کردند.
اینجانب با اکانت "بیرلیک" یکی از فعالترین اکانت‌ها بودم که مدام توصیه می‌کردم نظرها را به تورکی بنویسند.

از آنجا که اغلب نظر دهندگان نسبت به زبان مادری خویش بی‌سواد بودند مدام سعی می‌کردم در حد وسعم به اصلاح کامنت آنها پرداخته و روش صحیح نوشتن را به آنها یاد دهم.

در آن سالها تنها عرصه فعالیت میدانی حرکت ملی حقیقتا دامنه های تیم تراختور بود تا جایی که مدیران سایت‌های تراختور تحت فشار ارگان‌های امنیتی به کاربران هشدار می‌دادند از درج نظریه‌های سیاسی خودداری کنند ولی نمی‌شد به این هشدارها وقعی نهاد و این عرصه بی‌نظیر را صرفا در اختیار چند فوتبال‌دوست قرار داد.

هر چه خواستند کامنت‌های سیاسی و مدنی را از حواشی اخبار تراختور جمع کنند نتوانستند چرا که حقیقتا عرصه‌ای بهتر از دامنه تراختور برای فعالیت و ارتباط با مردم وجود نداشت.

ارگانهای امنیتی و انتظامی نهایت سعی خود را می‌کردند تا از تماشاگران تراختور کاسته شود احتمالا در نظر داشتند پروژه پایان دادن به مراسم سالانه قلعه بابک را در مورد استادیوم نیز تجویز و اجرا کنند.

برای اجرای این امر لازم بود کارها و شعارهایی از سوی آنها بروز دهد که به بهانه آن بتوانند به راحتی تماشاگران تراختور را بیگانه‌گرا معرفی کرده و سرکوب کنند.

هفته‌ای نبود که ده‌ها تماشاگر تراختور را به بهانه‌های واهی راهی بازداشتگاه کرده و آنها را از آمدن به استادیوم برحذر ندارند.
پیراهن پسرم را به بهانه نوشتن تیراختور به لاتین از دستش گرفتند و دختر بچه‌ای را که لباس محلی آذربایجانی به تن داشت از ورود به استادیوم باز داشتند.

در تهران مدام محل بازی‌های تراختور با تیم‌های کم‌طرفدار تهران را تغییر می‌دادند تا از روحیه و تعداد تماشاگران تراختور کاسته شود که هرگز چنین نشد و این تدابیر با شکست مواجه شد. یکی از بازی‌های تراختور مصادف شد با جنگ چهار روزه قاراباغ فعالان حرکت ملی در صدد برآمدند با حضور پررنگ و با سردادن شعارهایی به حمایت از آزادی قاراباغ بپردازند.

راقم خود علیرغم داغدار بودن به دلیل فوت مرحوم ابوی به همراه پسرم به استادیوم رفتم.

قبل از ورود به استادیوم بازداشت شده و نصف شب آزاد شدم.

بدون حکم قضایی و در جلوی چشمان خودم گوشی مرا باز کرده و از داخل آن برایم اتهام تراشیدند که عمده‌ترین آنها کانال "عقلانیت،تحلیل و عمل" بود.

در بازداشتگاه شاهد بازداشت تعداد زیادی نوجوان بودم که اتهام برخی از آنها همراه داشتن چند ترقه کوچک بود که با اخذ تعهد و تهدید به عدم حضور مجدد در استادیوم شبانه آزاد کردند.

رفتارها بسیار تحقیرآمیز بود و در برخی موارد به ضرب و شتم منتهی می‌شد.