برای هر آذربایجانی که ترانه «ساری گلین» را گوش می‌دهد، این ترانه خیلی آشنا و خودی است.

اولا، بدین سبب که قالب شعری کلمات این ترانه به شکل بایاتی می‌باشد که از سوی ایل بیات از ترکان اوغوز ابداع شده است. این کلمات که مجموعا در مصرعهای هفت هجائی و وزنی ساده سروده شده است به خاطر داشتن کلیه جهات مثبت، روانی، سادگی، شفافیت طرز و بیان قالب بایاتی، همچنین به خاطر نوشته شدن به زبان مردم عادی مورد پسند خیلی از مردم قرار می‌گیرد.

بایاتی تنها نمونه خلاقیت ادبی مخصوص ترکهاست. این استیل نمونه خلاقیت ادبی مردمی است که از سوی ترکهای آذربایجان و ترکمنهای عراق مورد استفاده قرار می‌گیرد و در ادبیات شفاهی هیچ ملتی مشاهده نمی‌شود. دومین دلیل مشهور شدن این ترانه، مضمون آن است. در ترانه از حکایت عشقی ناکام بحث می‌شود و این حکایت تا اندازه‌ای با کلمات تاثیرگذار تصویر شده است. سومین عامل دوست داشته شدن ترانه، نشات گرفتن آهنگ آن از موسیقی مردمی آشقها است.

مولف: حکمت محمداف

مترجم: میر علی رضائی