آنا صحیفه اخبار فارسی |
کوجووار یکی از محلات تاریخی شهر تبریز است. این محله در غرب شهر تبریز (جنب پالایشگاه و پتروشیمی) واقع شده و جزء محدودهٔ شهرداری منطقهٔ ۷ تبریز محسوب میشود.
تاریخچه: ریشۀ نام و تاریخ بنای کوجووار به درستی مشخص نیست و روایات مطرح شده در مورد این محله ناقص است. دو روایت مستند در مورد نام آن نقل شده است. در زبان مردم قدیم منطقه، «کوجو» و «کوجی» نوعی پارچه پشمی بسیار جالب خوش بافت (شبیه جاجیم) با رنگهای متنوع اصیل طبیعی پشمی بود که به عنوان بالاپوش، روانداز، بارانی، پالتو، بورغه، چوخا و … استفاده میشد و همچنین اسباب و آلتی را هم میگفتند که در بافندگی، تارها را پس و پیش میکند. «وار» هم به معنای بودن و موجود بودن، تولید و به عمل آوردن است. پس «کوجووار» به معنای بسیار جالب جایگاهی است که در آن بهترین نوع پارچه پشمی مورد نیاز کشاورزان و دامداران و کاروانیان تولید و به بازار مصرف عرضه میشد. روایت دیگر چنین است که واژه گوجووار به دوران هیتیها برمیگردد که «گؤو» را خدای بزرگ خود میدانستند. «گؤو» در اصل به معنی آسمان ونیرو و زندگی وجنب وجوش است. برخی از مردم منطقه به این محله گوجووار میگویند که از این نام گرفته شدهاست.
مشاهیر: از جمله مشاهیر کوجوار ابوحفص عمر بن عبدالمؤمن بن یوسف کوجوواری، و همچنین رضوان کوجوواری دانشمند فاضل و شاعر شیرینسخن در این خطه اشاره کرد. اشعار ایشان بیشتر به زبان ترکی و فارسی بوده و این بیت مطلع شعری از او است:
مین حوری غلمان اولا کونلوم سنی ایستر
مین مهر درخشان اولا کونلوم سنی ایستر
آثار تاریخی : از جمله آثار تاریخی می توان به مسجد تاریخی محمد حنیفه، قبرستان تاریخی، کوره های آجرپزی، چارداغ ها و ... اشاره کرد.
مسجد محمدحنفیه : مسجد محمد حنفیه واقع در شمال کوجووار یکی از اماکن تاریخی و مذهبی این منطقه میباشد. بنا به روایتی قبل از نهضت قیزیل باشها مردمان منطقه کیسانی مذهب بودند؛ که این بنا متعلق به این مذهب میباشد. بنای قبلی این مسجد از خشت خام، چوب و کاهگل بودهاست، اما بنای جدیدی سال ۱۳۵۶ به بعد توسعه یافته و بازسازی شده بود که از آجر، آهن و سیمان بوده. بنا به گفته اهالی، قبلاً یک قبر در محل مسجد وجود داشته، اما در بازسازی بنا از بین رفتهاست. سنگی حاوی قدمگاه یکی از معصومین (ع) در مسجد وجود داشته که از سرنوشت آن اطلاعی در دست نیست.
تاریخ
2020.07.22 / 16:14
|
مولف
Axar.az
|