شاعر حبیب فرشباف ۱۹۴۴-جو ایلده تبریزین باغمئشه محله‌سین‌ده دوغولوب. همین شهرده تحصیلینی باشا ووروب. اونون چاپ ائدیلن اثرلری «آذری» درگی‌سی، «آزرتورک»، «کولتور» و سایر مطبوع اورگانلارین‌دا دفعه‌لرله درج اولونوب. اوشاقلارا عایید «بیر شعر دفتری»، «اوشاق نغمه‌لری»، «اوشاقلار باغچاسی» و س. کیتابلاری چاپ ائدیلیب.

کولت. آذ گونئی‌لی شاعر حبیب فرشبافین «تبریزیمه مکتوب» شعیرینی تقدیم ائدیر:

منیم عزیزیم!
عزیز تبریزیم!
سنه سئوگیلیم دئدیم؛
خاطیرلاندی گؤزلریم‌ده گؤزل‌لیکلرین.

زیروه‌سی قارلی، قارتال‌لی «سهند»این؛
دره‌لری یووشان‌لی، یئمیشان‌لی «دند»این؛
یارپاقلاری شفق ساچان،
اسن مئهله پیچیلداشان،
اوجا-اوجا قله‌مه‌لرین
داها نلرین، داها نلرین...

سنه قهرمانیم دئین‌ده
«سردار»این، «بابک»این،
سایا گلمز ایگیدلرین جان‌لانیر گؤز اؤنونده؛
آنجاق سنه آنام دئین‌ده
شیرین-شیرین دیللرین،
قات باقات نیسگیللرین کؤورلدیر منی.
دومانلی-چیسکین‌لی گونلرین یادیما دوشور
آلنیم قیریشیر
اوزوم بوزوشور.

سن حسرتلر پایتاختی‌سان!
سن هیجرانلار شهری‌سن!
سن آنالار آناسی‌سان، تبریزیم!
سن اودلارا یاناسی‌سان، عزیزیم!

بلکه ائله گؤز یاشلارین شور ائدیب «آجی»نی؟
بلکه ائله بو اوجدان‌دیر ائللرین-
«بایاتی»دان هؤروب سنین تاجینی:
«باشین‌دا ساری سان‌جاق
آغ سان‌جاق، ساری سان‌جاق
نه قیز اولدون، نه گلین
اودلارا یاندین آنجاق»

کیمی سنی «شهریار»لا،
«بهزاد»این تانیییر
کیمی‌سی ده
سارایلارین بزیی
خالچالی شؤهرتینله.
باشقاسی دا
«مشروطه» بایراقلی،
«فیرقه» نیسگیل‌لی،
«بهمن» نیفرت‌لی قودرتینله…

شاهلار تاریخ بویو سنه خور باخدیلار
گاه‌دان دا بیر،
اؤگئی‌لیک‌دن شر یاخ‌دیلار.
نه بیلیدین-
ظالملارین مسلکین‌ده
صادق اؤولاد بسلمیین گوناهی وار.

بلکه ائله بو گوناهین اوجون‌داندیر
یاخینلار دا دؤنوب، سنه یاد اولدولار.

ایستییله، محببتی،
اؤز عشقینه صداقتی توکه‌نمه‌یه‌ن اؤولادلارین-
نسیل-نسیل،
گاه او بوت‌ده، گاه بو بوت‌ده
نهایت‌ده جان قورتارسا یاخین، اوزاق قوربت‌ده،
کیمی‌سینین
دوداقلاردا سؤزو قالدی؛
کیمی‌سینین
اورکلرده کؤزو قالدی؛
کیمی‌سینین
زیروه‌لرده ایزی قالدی؛
آنجاق ائله هامی‌سینین
وطنیندن آیریلارکن،
بوینوبوکوک
آرخاسین‌دا گؤزو قالدی…

لاکین بونا باخمایاراق
سن دایاندین؛
بیز دایاندیق؛
سن ده یاندین؛
بیز ده یاندیق.

بو گون سنین اوجا باشین آغارسا دا،
یئرسیز دئییل، تبریزیم!
سن هیجرانلار دوشکونوسه‌ن، عزیزیم!
توتقون پاییز آخشاملاری
سولغون گونش شفقلرین ائینالییا سره‌ن‌ده،
باشینی قووزا سن ده!

سیرالانیب
غملی-غملی اؤتوب کئچن دورنالاردان-
خبر آلسان قریب دوشموش بالالاردان،
قاققیلداشیب دئیه‌جکلر:
-اوزاق، یاخین اؤلکه‌لرده
بیرجه کلمه «وطن» سؤزو چکیلن‌ده،
مینلر اینسان قهرلنیب آدیندان؛
سنی دویوب، سنی گؤرور-
دومان باسمیش گؤز یاشلاری آردیندان.