ناگفته هايي از مظلوميت آزربايجان درجنگ قره باغ اشغالى.

علاوه بر کشورهاى لبنان ؛ فرانسه ؛ سوريه ؛ روسيه ( هنگ کوماندويي و زبده 366 با تجربه در جنگ افغانستان )

اشوري عرمني هاي ساكن عراق ؛ ارؤپا و امريکا
شبهه نظاميان درروزي و فالانژ لبنان و عرامنه ى ساکن عیران و سپاه قدس جنگ عيران و عراق ديده به سركردگى قاسم سليماني و پ ک ک و....)

بتازگى معلوم شد يونان هم صدها تن جاني بالفطره و تروريست را همراه مقادير زيادي سلاح مهمات و ...به جنگ قره باغ بر عليه آزربايجان مظلوم و دست خالي و بي سلاح فرستاده بود

نسل جدید آزربایجان سکاندار حرکت ملی‌ آزربایجان باید به ۲ اصل مهم توجه کند : اولا , کسی‌ که حقوق ملی آزربایجان را غصب کرده هیچگاه آنرا به آزربایجان پس نخواهد داد اگر قرار بود رژیم‌های ایرانی‌ =فارسی حقوق ملی تورک یا عرب یا بلوچ را برسمیت بشناسد چرا آنرا از اول غصب میکرد . انتظار اینکه رژیم برای ملل غیر فارس تحت استعمار خود اللخصوص آزربایجان جنوبی حقوق غصب کرده را بازپس دهد خیالی بسی‌ خام و عبث است.

هویت و موجودیت این رژیم, با غصب حقوق ملی ملل غیر فارس در ایران و اشغال وطن‌های آنها تعریف شده است و‌ بازپس دادن حقوق ملی‌ به ملل غیر فارس به معنی‌ انکار خود فارس,با دست خویش هست.

دوماً عیران ,ظرفیت و پتانسیل دموکراسی ندارد که به مانند کشور‌های غرب حق تعیین سرنوشت ملل را به عهده ملت مزبور گذاشته و مبارزه آن را به رسمیت بشناسد . عیران یک کشور سیاسی است که ۹۰ سال پیش بزور اسلحه و کودتا و با خون ریزی ها به سلطه فارس ها و اربابانشان انگلیس درآمد. هدف از ایجاد عیران,از حاکمیت انداختن تورک‌ها وآغاز استعمار ممالک محصور در امپراطوری تورک ممالک محروسه قاجار در یکجا توسط غربی ‌ها ( با ماشه‌ای به نام فارس)بوده و تا بدین روز این کشور باسمه ای بزور اسلحه و نسل کشی‌‌های متمادی سر پا ایستاده است .

یعنی‌ خود و موجودیت عیران واصل عیرانیت تضاد با دموکراسی دارد.اولین شرط دموکراسی ,شناخت و رسمیت دادن به موجودیت ملتها ،انکار عیران= پرشین و رسمیت دادن به حق تعیین سرنوشت ملت‌هاست. یعنی‌ فارس ها باید به استقلال خواهی‌ ملت‌ها احترام گذارند که در این شرایط موجودیت عیران معنی‌ نخواهد یافت. بطبع آن موجودیت خود فارس و جعلیات آن به زیر سوال خواهد رفت,در این شرایط عیرانی‌ هم نخواهد ماند.

فارس‌ها سالیان سال, با تاریخ‌های جعلی , با نفرت پراکنی , تحقیر به ملل غیر فارس ,انکارهویت و موجودیت ملل غیر فارس اسیر در عیران… چیزی به اسم حقوق ملی ملل نمیشناسند ،و امروزهم اثری از ۱ روشنفکر و یا فعال حقوق بشری فارس را نمی‌توان یافت که ملل غیر فارس مخصوصاً ملت تورک با بیشترین جمعیت کشور موسوم به عیران را با حقوق ملی آن از جمله استقلال ملی‌ که حق طبیعی و اولیه تورکان آزربایجان است را بشناسد, برفرض محال, در جامعه فارس‌ها دموکراسی و آزاد اندیشی‌ با معجزه‌ای آمده باشد وهمه فارس‌ها یک شبه دمکرات شوند بازنمی‌توانند قبول کنند که باید مجبور شوند با بی‌ ابرویی تاریخ و هویت خود را اصلاح کنند و استعمار کرده‌ها را باز پس دهند یا حداقل از استعمار دست بکشند.

این امر زمانی‌ اتفاق می‌‌افتاد که ملت‌ها حق خود را با اراده ملی خود از غاصبان فارس بازپس گیرد و رژیم فارس مجبور شود به حق خود قانع شود .پس ما نباید انتظار دادن حقی‌ از رژیم غاصب داشته باشیم.

با استقلال آزربایجان یا به قول آنها تجزیه ایران,جز اتفاقات خوش ‌همچون ,پایان غارت معادن آزربایجان ،پایان استعمار گری فارس در آزربایجان ،برگشت هویت ملی و تاریخ صحیح و ملی به آزربایجان ،اداره آزربایجان توسط خود آزربایجانی ،درست شدن موقعیت اجتماعی,سیاسی , بین المللی و اقتصادی ملت تورک ….. اتفاقی برای آزربایجان نخواهد افتاد.این فارس‌ها هستند که همه چیز را میبازند هویت, تاریخ, موقعیت بین‌المللی, اقتصاد, سیاست, همسایه دوست و مطمئن ….

بسیار هم منطقی‌ هست که اطلاعات برای جلوگیری از این باخت همه جانبه چنین بازی‌های سیاسی بچیند و رژیم وعده دروغ بازپس دادن حق ملل را دهد (روحانی ، اعلمی ،پزشکیان و امثالهم),یا مداوم آزربایجانی‌ها را دستگیر کند ,شکنجه کند,….

حرکت ملی آزربایجان باید خیلی‌ هشیارتر از قبل عمل کند .حرکت ملی باید با دشمن ملی خود, با تعریف‌ها و اصطلاحات خود وبا قوانین و ادبیات مبارزاتی خود برای آزادی ملی آزربایجان مبارزه کند . این دشمنان هستند که با قاعده‌های مبارزاتی که ما تعیین می‌کنیم وبا بازی‌های سیاسی که ما می‌چینیم, باید بازی کنند تا ما با تمرکز به هدف مقدسمان مبارزه پیروزی بخشی انجام دهیم .

هرگز فراموش نکنیم,انتظار دریافت یا طلب هر گونه حق و حقوق از رژیم غصبکار, افتادن در دام‌های آن دشمن بوده وعلناً مشروع نشان دادن غصب اشغالگر است.
حرکت ملی آزربایجان, یک حرکت “کیملیک چی‌” ,”یوردچی” ,” آزربایجان چی” ,”هویتچی-اوز چی‌”, “میلیتچی” است . تورک هیچگاه حقی‌ را التماس و گدایی نمیکند, اللخصوص از اشغالگر و استعمار گر !. در طول تاریخ تورکان برای حقوق ملی خود مبارزه کرده و آن را با مبارزه از غصب کار گرفته,سپس با اراده ملی, حاکمیت ملی و حتی امپراطوری‌های هزاران ساله بپا کرده اند.