اینسان حیاتدا هر شئیه اؤیرشیر. خسته خانادا کئچیردییم اون سککیزینجی گئجه ایدی. آرتیق اوتاغین واهیمه‌لی چیلپاق دیوارلاری اوستومه گلمیردی. داها خسته‌لرین هوزنلو، غریب شرقیلری منی هیجانلاندیرمیردی. گئجه‌نین بیر یاریسیندا اطرافی ساران دهشتلی اؤلوم سوکوتو دا منه تابوت اوستونه چؤکن ابدی گئجه‌نین سسسیزلیینی خاطیرلاتمیردی.

آرتیق حکیمه: - باخ، حکیم ائله بیل بینیمین باخ بوراسینا بیر چنگل ساپلانیب، بوتون گوجویله بئینیمی قاریشدیریر، آشاغی دارتیر. سیزه گولمه‌لی گلمه‌سین، واللاه دوغرو دئییرم. بو قارماغی عمللی-باشلی حس ائدیرم، ائله بیل، بینیمین ایچینی دیدیر، دیدیشدیریر - دئمیردیم. دئیه‌سن عمللی-باشلی ساغالمیشدیم.

منیم اوچون آرتیق هر شئی عادیلشمیشدی. خستخانادان اوولکی حیاتیمی، سئودییم اینسانلارین سیمالارینی، منظره‌لری، سسلری و قورخولاری اونوتموشدوم. آرتیق اوتاغیما گیره‌نلرین قیرمیزی دؤشه‌مده سورونن چکینگن آیاق سسلری روحوما هوپموشدو. بیینه ایشله‌ین درمان قوخوسو، آغ خالاتا بورونموش حکیملرین چهرایی اوزلرینده‌کی آمرانه سکونت، پالاتالاردا یتیم اوشاقلار کیمی آغیر-آغیر حرکت ائدیب، گوجله آددیم آتان خسته‌لر منه یاد دئییل‌دی.

حکیم دئدی کی:

-آرتیق یاخشیلاشیرسینیز. بیر-ایکی گونه بوردان چیخاجاقسینیز. معالیجه‌نیز قورتاریر. اما سیزه آخیرینجی خبردارلیق: سویوق قانلی اولون! اولدو، اؤزونوز گؤرورسونوز کی، عصب قدر معالیجه‌سی چتین اولان خسته‌لیک یوخدور. اگر سیز اؤزونوزو اله آلماسانیز، بیلین کی، حس ائتدیینیز او دهشتلی سانجیلاردان قورتولا بیلمه‌یه‌جک، خسته خانانین ابدی ساکینینه چئوریلجکسینیز!

تک قالان کیمی، حکیمین دئدیکلرینی اؤز-اؤزومه تکرارلادیم. "سویوق قانلی اولماق. آنجاق سویوق قانلی اولماق.." بیر حکیم اوچون بو، بلکه ده عادی، آنادان گلمه بیر خصوصیت‌دیر، اما منیم اوچون... بدنیمه قیرخ آیاق کیمی سوخولوب جیرماقلایا-جیرماقلایا یویورهن عصب گرگینلیکلریندن عمرومده هئچ اولماسا بیرجه ثانییه بئله اوزاقلاشماق، قورتولماق ایلاهی نئجه چتیندیر، چتین... گؤره‌سن، بوردان چیخاندان سونرا نه ائدجکدیم؟! ائه، بوردان بیرباشا، دوز ائوه گئده‌جک، قاپینی آچان یاشلی خیدمتچیمه همیشکی امرلری وئره‌جک، یازیق منی یاخشی ائشیتمه‌سه، بوروشوک قولاقلارینا محکم-محکم قیشقیراجاقدیم... سونرا روحوما حاکم کسیلن سکوت ایچینده یوخاری مرتبه‌ده‌کی اوتاغیما چکیلیب، اؤزومو یومشاق، راحت کرئسلویا آتاجاقدیم.. ایلاهی! اونون اوتاغینین قاباغیندان کئچنده گؤره‌سن هئچ تیترمیجکدیم؟!

قاپی‌سینی کیلیدله‌ییب، آچارینی بیر کنارا آتدیغیم، بیر داها آچماماغا سؤز وئردییم بو اوتاق، منیم اوتاغیمین دوز آشاغیسیندا، مومیالانمیش مصر سردابه‌سی کیمی ایدی. ایلاهی، گؤرسه‌ن همیشه بئله باغلی قالاجاقدی؟!

اؤز اوتاغی‌می خاطیرلاماغا چالیشیردیم: همین گئجه ترلی گیجگاهلاریمی کرئسلونون سویوق دیرسکلرینه دایایاراق نئجه هیچقیرمیشدیمسا، او واخت‌دان بری بینیمی چولغالایان او خاین اوغولتودان بیر ده خلاص اولا بیلممیشدیم. چارپاییمین باش طرفینده‌کی بالاجا ماسا، آباژورو سینمیش لامپانین قاباغینا تؤکولموش کیتابلار، بوش سیگارت قوتولاری، سیگارت کؤتوکلری و ایشلملی اؤرتویه تؤکولموش کوللر، کوللر...

ائویمده تنها یاشاماغا محکوم اولدوغوم گوندن بری منیم اوچون هر شئی بیر هئچ‌دیر! ائویمه قاییداندان سونرا آخی نه ائدجکدیم؟! نه؟! باخ، حکیم بونو منه دئسین، بونو اؤیرتسین! ائه.. آخی، پنجره‌مین قارشی‌سین‌داکی کهنه قالا دیوارلارینا، قورخونج قارانلیقلاری ساران سونسوز بوشلوقلارا اوزون-اوزادی باخماقدان باشقا نه ائدجکدیم؟!..

سانکی چینیمین اوستونده قارا بیر الی حس ائدیرمیش کیمی، بی ایختیار کیتاب اشکافیما طرف سندلیجکدیم. اوردا اشکافین اورتا دولابینی چکیب، تیتره‌یه-تیتره‌یه بالاجا بیر قوتو چیخاراجاقدیم. آه... حکیم دئییر کی:

- اونون حاقیندا قطعین فیکیرلشمیین، قطعین، قطعین... بیرجه دفعه خاطره‌سی بینینیزده جانلانسا، خسته لیینیز تزلنه‌جک. باشا دوشورسونوز؟ اونون حاقیندا دوشونمیجکسینیز! قطعین...

بئله بیر قاداغا. یاخشی، بس اونون حاقیندا فیکیرلشمه‌مک اوچون، اونو خاطیرلاماماق اوچون من هانسی قوه ایله چارپیشمالییام؟! بودور، بالاجا قوتونو آچیرام، گؤزلریم قوتونون قاپقارا ایچلیینه دیکیلیر. هئچ آختارمادان تاپیرام. اینجه بیر کاغذ بوکلومو.. ایچریسینده... تلری بیر-بیرینه ساریلاراق، دویونلنمیش ساچلار... ساچلار، آه، اونون ساچلاری.. توووز قوشونون للکلری کیمی اووجومدا پاریلداییر. سونرا اونو تیتره‌ین بارماقلاریملا آچیرام، پارلاق، اینجه، یومشاق ساچلار... بارماقلاریمین آراسیندان آخیر، قوتویا تؤکولور، اونو یئنه اوووجلاییرام، سیخیرام...

"اونون حاقیندا فیکیرلشمیین! قطعین فیکیرلشمیین!" قطعین!

بوتون وارلیغی ایله منیم اولان، منه کؤلگمدن ده یاخین اولان او اینجه ووجودو، کؤکسونده یالنیز منیم اوچون چیرپیندیغینا ایناندیغیم او عزیز قلبی نئجه اونودا بیلرم؟! ایلاهی، او حیات عشقیله چیرپینان اورک سونرا نئجه سؤندو؟! او ووجود، سونرا نئجه توکندی؟!

حکیملر؛

-خانیمینیزدان چوخ مغایات اولون! -دئمیش‌دیلر.

تئز چاملیجایا چکیلدیک. دیزینین دیبیندن آیریلمیردیم. بدنینین ایسلاق تری اللریمه، اوزومه یاپیشیردی. یانا-یانا خسته لیینین منه گلمه‌سینی دیلییردیم. اونونلا بیرلیک‌ده اؤلمه‌یه حاضیردیم. هر شئیه راضی ایدیم. گئجه سحره قدر اؤسکوردو، بیر-ایکی دفعه قایتاردی. سینه‌سی، ساچلاری و اوووجلاری قان-تر ایچینده ایدی. سسی ضعیفلمیشدی. هردن، "قوربان سنه، سن دانیش، من قولاق آسیم" دئمیی واردی.

سونرا اوزو سارالدی، گؤیردی، سولغون دوداقلاری تیتره‌مه‌یه باشلادی. تئز-تئز هیچقیریر، گئجه‌لر یوخوسوندان بیردن-بیره سیچراییر، قورخونج خیالتلردن اورکردی. بیر دفعه گئجه یوخوسوندا ساییقلایاراق قیشقیردی:

"-نئچه نفرسینیز؟ بو آغلاری چیخارین اینینیزدن!"

ائرته‌سی حال‌سیز و یورغوندو. یاناقلاری چوخورا دوشموش، بورنو سانکی اوزانمیشدی. هله او سارالمیش گؤزلر؟.. ایکی درین چوخورا دوشموش او گؤزلر دونوق و بولانیقدیر.

همین گون، اللرینی توتاندا سویوق تر بارماقلاری‌می دوندوردو. دهشت‌لی بیر هیجانلا الیندن توتوب، قولونو یوخاری قالدیردیم. قولو قیریلمیش بیر بوداق کیمی یانینا دوشدو. چتینلیکله نفس آلیردی. اییلیب، گؤزلرینه باخاندا ابدی آیریلیق فریادینی قوپاردیم.

او گوندن سونرا سانکی ووجودوما ایلانلار ساریلدی. عصبلریم تاریما چکیلمیشدی. وار گوجومله باغیردیم. تابوت ائوده‌ن چیخاندا باشیمدان دهشت‌لی بیر آغری قوپدو. ائله بیل بئینیمه قارماق سانجیلیردی. "بو قارماغی چیخاردین" - دئییب باغیردیم، یئره ییخیلدیم.

گؤزلریمی آچاندا خسته خانادا ایدیم.

بو دهشت‌لی آنلاری خاطیرلادیقجا، او ظریف، یومشاق، پارلاق ساچلار بارماقلاریما دولانیردی. اونلاری الیمدن قوپارماق، بارماقلاریمی قورتارماق ایستییردیم. هئچ نه آلینمیردی. آه..او تئللر، تئللر...

آه، بودور، یئنه ده او قارماق بئینیمه سانجیلیر، منگه‌نه کیمی سیخیردی... هئیههه... ائیواه.. هانی، بس من ساغالمیشدیم آخی؟

یوخ، باخ بودور یئنه ده بئینی‌می گمیره‌رک، آشاغی چکیردی.

هایقیریر، هایقیریر، بوتون وارلیغیملا هایقیریردیم:

-ای هی... گلین! گلین او قارماغی چیخارین بئینیمدن!!!

حکیم جلد اوتاغیما گیردی. غضبله اوزومه باخدی:

- من سیزه بیر ده اونون حاقیندا فیکیرلشمیین دئممیشدیم؟

سونرا اوز-گؤزونو آجیقلا قیریشدیراراق امر ائلدی:

- قالخین، بو دقیقه بیرلیکده باغچایا چیخیریق! هاوانیزی دییشملیسینیز!

او حکیم منه چوخ جان یاندیریردی، اوستومده حاقی واردی. اونا گؤره ده دینمزجه تابع اولدوم. قولونا سؤیکنیب، پالاتانین قاپیسین‌دان چیخدیم. صبح گونشی گؤزلریمی قاماشدیردی.

حکیم:

- باخ، گؤرورسن طبیعت نئجه ده گؤزلدیر!

-"سئوگیلیسی اؤلمه‌یه‌نلر اوچون" جاوابینی وئردیم.