اصطلاح «همکار» (collaborateur) در ادبیات سیاسی فرانسه به کسانی گفته می‌شد که در زمان اشغال فرانسه توسط آلمان، با آلمانی‌ها همکاری کرده باشند. اصطلاح «جاش» نیز در ادبیات کردی چیزی در مایه‌های «همکار» فرانسوی است و در ادبیات سیاسی ترکی نیز اصطلاح «ساتقین» برای بیان این مقصود بکار می‌رود ولی از آنجا که این لغات بیشتر حال صفرو یکی و خادم-خائنی دارد، در ترکی گاهی در کنار آن از اصطلاح «مانقورت» نیز استفاده می‌شود که تفاوت‌هایی با آن دارد.

همکار، جاش و ساتقین بیشتر ماهیتی سیاسی دارند که در آن فرد عامدانه و به طمع چیزی به نفع سیستم حاکم و بر علیه ملتش کارمی‌کند. ولی مانقورت بیشتر ماهیتی فرهنگی و هویتی دارد که در آن فرد به کمک تبلیغات و مکانیسم‌هایی در معرض شستشوی مغزی قرارگرفته و در یک حالت بی‌هویتی بسر می‌برد. مانقورت هرچند بازوی پرتوان حاکمان برای پیشبرد اهدافشان است اما بیش از آنکه نفرت‌انگیز باشد لایق ترحم است.

او بخشی از خود را فراموش کرده و ندانسته برعلیه ملت خود و به نفع گروه حاکم قدم برمی‌دارد. او قربانی فشار اعمال شده و فضای روانی ایجاد شده توسط حاکمان است که ذهن و روان او را از خود بیگانه کرده است.