چرا ارمنستان این قدر متمایل به فربب ملت خود و جهان است. آیا قدرت وی را مجذوب خود ساخته ،یا قدرت دیگران در مسیر خواسته وی هست؟

یک چیز مسلم است سرنوشت کشور ارمنستان هیچگاه در دست خود نخواهد بود .قومی کاملا بیگانه در محاصره تورکان .پس بایستی با تورکان در بیفتند تا بلکه مفری برای آزاد سازی خود بسازند این کشور را ما ساختیم و بدانها واگذار کردیم .از جهاتی آنها حق دارند علیه ارباب خود دعوا بیندازند زیرا این ما بودیم که برایشان ریشه ساختیم ،سرنوشت قوم ارمنی دستکمی از یهودیها ندارد ،اینها شاید سبط پانزدهم باشند که همیشه عجله داشتند زود کشوری دست و پا کنند.

قرن بیستم احساسات ارمنی را جری ساخت زیرا دولت عثمانی ارباب بلامنازع آنها ضعیف البنیه شده بود .دوران ادعای دولت و ملت بود و ارمنی ها نیز نمی خواستند عقب بمانند و نماندند اما آنچه انتخاب کردند زندانی شد برای خودشان ،محصور در خشکی و محاط در بین تورکان.