یوخاری

روشنفکری و روشنفکرمآبی

آنا صحیفه اخبار فارسی
12 Punto 14 Punto 16 Punto 18 Punto

ادوارد سعید که کتابی با عنوان «روشنفکر کیست؟ روشنفکری چیست؟» نوشته است وظیفه روشنفکر را «نقد نهادهای قدرت» می‎داند.

یک اصل مهم که در طول تاریخ در عرض جغرافیا به اثبات رسیده است این است که قدرت بدون نقد فساد می‎آورد.

اخلاقی‎ترین آدم‎ها هم وقتی در بالای پلکان قدرت بنشینند، اگر بطور جدی با نظارت و نقد کنترل نشوند دچار «خودشیفتگی» می‎شوند و پس از این به باتلاق «ایدئوکراسی» فرو می‎غلتند (یعنی «مذهب حافظ قدرت» ) و پس از آن هرچه بر دیگران مکروه و حرام است بر «سلطان» مباح می‎گردد. به همین دلیل در جامعه، روشنفکر نقد می‎کند و نقد می‎کند تا نهادهای قدرت «سالم» بمانند.

یکی از ویژگی هایی که روشنفکر را از «روشنفکر نما» یا همان «روشنفکر مآب» جدا می‎کند این است که روشنفکرمآب «نقد» نمی‎کند بلکه «نق می‎زند».

نقد کردن کار آسانی نیست. شما برای نقد کردن مدیریت یک سیستم، لازم است تاریخچه و گردش کار این سیستم را بدانید، آمار و ارقام مربوط به این سیستم را مرور کنید و با فرایند تجزیه و تحلیل اطلاعات آشنا باشید. پس نقد کردن تخصص و مهارت و صرف وقت و انرژی می‎خواهد. اما شما می‎توانید راجع به هرچیزی نق بزنید بدون این که کمترین وقتی صرف مطالعه و پژوهش آن کرده باشید!

«نق زدن» یک فرایند «هیجان مدار» است. یعنی ما با نق زدن آرام‎تر می‎شویم، خشم و غم‎مان را با دیگران در میان می‎گذریم و «درد دل» می کنیم اما «نقد کردن» یک فرایند «مسأله مدار» است، ما هنگام نقد، خودمان را سبک نمی‎کنیم بلکه مساله را «حلّاجی» و زیر و رو می‎کنیم.

«نق زدن» مخاطب تعریف شده‎ای ندارد، کافی ا‎ست گوش مفت بیابی، آن وقت می‎توانی شروع به نق زدن کنی ولی نقد کردن، مخاطب تعریف شده‎ای دارد. مخاطب روشنفکر پیش از همه، خود نهادهای قدرت‎اند و سپس کارشناسان، گروه های ذی نفع، رسانه‎ها و سایر نقد کنندگان.

نقد کردن علاوه بر نیاز به دانش و مهارت و صرف وقت و انرژی، نیاز به شهامت و شجاعت دارد، شجاعت پرداخت هزینه!

شما می‎توانید در هر مهمانی که می‎نشینید و هر تاکسی که سوار می‎شوید نق بزنید، کسی کاری به کار شما ندارد! ولی اگر نقد خود را برای نهادهای قدرت و رسانه‎ها ارسال کنید باید آمادگی پرداخت هزینه را هم داشته باشید.

بنابراین یکی دیگر از ویژگی‎های روشنفکران که آن ها را از روشنفکرمآبان جدا می‎کند «شجاعت» است.

البته لازم است راجع به گروهی از روشنفکران توضیح دهم که کار سخت‎تری در پیش می‎گیرند و آن آگاه سازی توده‎های مردم است. کسی که قرار است توده‎های مردم را آگاه نماید از یک سو باید دارای دانش و مهارت نقد باشد و از سویی باید بتواند با زبان غیر تخصصی سخن بگوید. این کار شبیه «بند بازی» است. اگر کمی تخصصی‎تر سخن بگوید مخاطبانش سخنش را نمی‎فهمند و اگر کمی عوامانه‎تر سخن بگوید به سرعت دچار پوپولیسم - عوام زدگی –می‎شود!

بسیاری از روشنفکران که به این قلمرو پا گذاشتند یا از این طرف یا از آن طرف فرو افتادند. با این حال این قلمرو پرخطر را نباید خالی گذشت چرا که با خالی گذاشتن این قلمرو جا را برای «پوپولیست های واقعی» باز می‎کنیم، کسانی که به جای نوشتن کلمه «مار» شکل «مار» را طراحی می‎کنند.

ویژگی مهم روشنفکران این است که تشکّل و شبکه سازی می‎کنند، روشنفکر اهل انزوا و درخود فرورفتن نیست. او از جامعه قهر نمی‎کند و ناامید نیز نمی‎شود چرا که از ابتدا هم توقع تغییرات دراماتیک نداشته است. روشنفکرمآب ها ناامید و سرخورده اند. شاید برخی از آن ها روشنفکرهایی بوده اند که توقع زیادی از مردم و جامعه داشته‎اند، آن ها به دنبال اتوپیا - مدینه فاضله – بوده‎اند و ناکام مانده‎اند.

روشنفکر به حرکت دائمی و پله پله اجتماع امیدوار است بنابراین تماسش را با جامعه حفظ می‎کند و تیم و تشکّل می‎سازد. منظورم از تشکل، محفل نیست بلکه نهادهای مدنی است، نهادهای مدنی شناسنامه‎دار که بطور دائمی رشد می‎کنند و با جامعه‎ی بیرون از خود ارتباط برقرار می‎کنند، اثر می‎گذارند و اثر می‎پذیرند.

تاریخ
2019.10.03 / 15:21
مولف
دکتر محمدرضا سرگلزایی
شرح لر
دیگر خبرلر

ممانعت سرپرست دادسرای اوین از آزادی موقت حمید جباری

دکتر توحید ملک زاده: آذربایجانیان مقیم استانبول در دوره مشروطیت

مردم مسئول حفظ آثار و ارزش‌های نیاکان خود است

مسجد سنگی اسنق

حملات عثمانی به جیلوها برای دفاع از اورمیه

جوان ۲۸ ساله تبریزی سرپرستی ۱۵۰۰ کودک یتیم را عهده‌دار است

به پشتوانه دوستی دو‌ ملت ترک و عرب؛ رویش دوباره آغاز کرده‌ایم...

مجسمه‌ی تکمچی‌ها تبریز تخریب شود

بهمن نصیرزاده به حبس محکوم شد

یونس قلیزاده فعال ملی آزربایجانی به مرخصی اعزام شد

خبر خطّی
Axar.az'da reklam Bağla
Reklam
Bize yazin Bağla