حسن روحانی رئیس جمهور محترم بار دیگر آذربایجان غربی را استان اورمیه نامید . تکرار چنین اصطلاحی بی وجه و دلیل نیست و دلایلی نیز وجود دارد که این گمان ما را تقویت می کند . واقعیت آن است که سیاست جایگزین کردن کردها در نوار مرزی آذربایجان غربی به یک واقعیت استراتژیک سیاسی در حال نزدیک شدن است . تمهیدات لازم برای برخورد با فعالان مدنی حاصل تصمیماتی است ، برای میدانی کردن این عملیات .تصور نکنید که دولت جمهوری اسلامی قصد دارد این تصمیم را به شکل نظامی به کار ببرد .ابدا چنین تصوری غلط و عقیم است . شکل گیری کمربند سیاسی امنیتی سالهاست که توسط نهادهای مرتبط و کارشناسانی چون کاوه بیات ،احمدی ، حسینی ... در چشم انداز برنامه سیاسی وزارت کشور تزریق می شود با این حال این روند به شکلی بطئی و کاملا آهسته و پیوسته انجام شده است .

در واقع فاز آماده کردن افکار عمومی برای قبول چنین وضعیتی از دو سال پیش زده شده است .شکل گیری این کمربند دارای وجهه نظامی نیست اما برای اعمال فشار بر دولت ترکیه و نیز نوعی قرنطینه سازی مرزهای غربی ایران به قصد مهار پان ترکیسم مورد مداقه قرار گرفته است .البته در این نکته که آیا واقعا پان ترکیسم به عنوان ایده سیاسی در اذهان دولت مردان تورکیه وجود دارد یا خیر بسیار ابهام آمیز است با این حال دولت به عنوان بهانه ای برای محصور کردن دولت تورکیه و خود آذربایجان این ایده را مطلوب می بیند . یک ملت محصور بین پان تالشیسم و پان کردیسم به مراتب هم قابل کنترل وهم موجب اضمحلال فرهنگی و جغرافیای است .

باید افزود که این کمربند صرفا در آذربایجان غربی تکمیل نخواهد شد بلکه وجود فقر و نابسامانی در مرزهای سیاسی استان اردبیل را می توان بر آن افزود .میزان مهاجرت جوانان و نخبگان از این استان به مرکز و پایتخت کشور حقیقتا نگران کننده است و علی رغم تلاش برخی از دلسوزان داخل در بدنه دولت مشکل غیر قابل حل می باشد لذا به نظر می رسد مرزهای اردبیل نیز در کانون توجه کارشناسان می باشد .به عقیده اینجانب موضوع تغییرات جغرافیایی استان آذربایجان غربی در اولویت اساسی دولت است و این تغییرات به رغم اعتراضات گسترده کنونی به شدت دنبال می شود و احتمالا در موعود مقرر انجام خواهد گرفت .باید در نظر گرفت این کمربند موجودیت جمهوری نخجوان را نیز در معرض خطر قرار خواهد داد و گسل امنیتی ارامنه و کردستان را ترمیم خواهد نمود . ترکیب و تغییر جمعیتی استان آذربایجان غربی در طول بیست سال اخیر شکلی صعودی به خود گرفته است کردها حتی در خود پایتخت استان علم گردانی می کنند و با قدرتی که از مرکز می گیرند شاخه های جغرافیایی و تجاری خود را گسترش می دهند . امیدوار شدن به نقش بازدارندگی نمایندگان برای مقابله با چنین روند و برنامه ای بجز فریاد زنی در صحن مجلس ، عبث است. به نظرم وقت آن رسیده است که پروژه کردسازی آذربایجان غربی به عنوان اولویت اساسی در تفکرات و عملکرد آحاد روشنفکران و هنرمندان و سایر اقشار جامعه نیز قرار گیرد. من شباهت «باریش پیناری»را از جهت شکل ظاهری و نیز اراده اردوغان برای بازدارندگی تروریست ها به کار بردم. روشن است که این شباهت به لحاظ ماهوی در برنامه دولت روحانی عکس قضیه را نشان می دهد .