Kult.az خلیل رضا اولوتورکون «سوسمارام» شعرینی تقدیم ائدیر

من بیر قولام، یوک آلتین‌دا ازیلمیشم، قارداشیم،
سوینج بیلمز بیر محکومام، آهو-زاردیر سیرداشیم.
دامغا ووروب، زنجیرله‌ییب توللامیشلار زیندانا،
قارلی-بوزلو جهنملر مسکن اولموشدور بانا.

منه دینمه، سوس دئییرسن، نه واختاجان سوساجام،
بحرانلارین، هیجرانلارین، مجبسین‌ده قالاجام؟
نیه سوسوم، دانیشماییم، اینسان‌لیق‌دا پاییم وار،
منیم آنا وطنیم‌دیر تالان اولان بو دیار.

نیه سوسوم، دانیشماییم، تورک یوردودور بو تورپاق،
اوغوزلارین، الخانلارین وطنین‌ده کیمدیر، باخ!
بو دونیادا آزادلیغی شان شؤهرتته‌ن اوستون توت،
آلچاق‌لیغی، یالتاقلیغی رزیللیگی سن اونوت!

نئجه سوسوم، دانیشماییم، من ائیلییم خیانت؟
هانی سئوگی، هانی وطن، ده هاردا قالدی میللت؟
من بیر قولام، یئریم آلتون، سویوم گوموش، اؤزوم آج،
آتام محکوم، آنام سایل، علیم هر شئیه مؤهتاج.

من تورک اؤولادییام، درین آغلیم، زکام وار،
نه واختاجان چینیمیزده گزه‌جک‌دیر یاغیلار؟
نه قدر کی، حاکم‌لیک وار، محکوملوک وار، من وارام،
ظلمه قارشی عصیانکارام، ازیلسم ده سوسمارام!»