دوستانی ادعا می‌کنند که آموزش و پرورش برنامه‌ای برای تفریس (فارسلاشدیرما، فارسیزاسیون) دانش‌آموزان غیرفارس ندارد و چنین طرحی در ایران اجرا نمی‌شود و اگر چنین برنامه‌ای وجود داشت آنها نیز دست به اعتراض می‌زدند.

صرفا جهت اطلاع این دوستان باید بگویم سال 89 تدوین سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در دستور کار شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار گرفت و سرانجام پس از شکل‌گیری حلقه‌های کارشناسی ـ پژوهشی با مشارکت صاحب‌نظران حوزوی و دانشگاهی و مدیران و کارشناسان مجرب آموزش و پرورش و سایر دستگاه‌های ذیربط، سند مذکور تدوین و به تصویب آن شورا رسید و وزارت آموزش و پرورش مسئولیت نهادینه‌سازی و اجرای سند ملی آموزش و پرورش و مسئولیت نهادینه سازی و اجرای آن را برعهده گرفت و با امضای رئیس‌جمهور دکتر احمدی‌نژاد جهت اجرا در اختیار همه ادارات آموزش و پرورش قرار داده شد.

این سند توجه ویژه‌ای به تفریس کودکان غیرفارس دارد. ماده 21 این سند «تقویت گرایش به زبان و ادبیات فارسی به عنوان زبان مشترک» را یکی از گزاره‌های ارزشی نظام تعلیم و تربیت رسمی وعمومی کشور ذکر کرده است. برای اجرای این ماده راهکاری نیز ارائه شده است و راهکار پنجم این سند جهت «توانمندسازی دانش‌آموزان ساکن در مناطق محروم، روستاها، حاشیه شهرها، عشایر کوچ‌نشین و هم‌چنین مناطق دوزبانه» اجباری شدن پیش دبستانی و آموزش فارسی در آن دوره اجباری تاکید شده است تا کودکان دوزبانه جهت حضور در مدرسه و آموزش به زبان فارسی حاضر شوند.

در برنامه‌های اجرایی مرتبط با این سند قید شده کودکانی که پیش دبستانی نرفته‌اند و توانایی درک مطالب به زبان فارسی را ندارند، سال اول ابتدایی را از اول شهریور آغاز خواهند کرد و مدت یک ماه باید صرف فارسی آموزی آنها گردد تا کودکان هنگام ورود به مدرسه از جهت درک زبان فارسی بسنده باشند.