حرکت ملی و مردمی ترک ، خواه در جغرافیای اذربایجان خواه در کل جغرافیای ایران صدای تمامی اقشار زحمت کش و مستضعفی است که نه صدارسی دارند نه گوش شنوایی برای گوش کردن به دردها و مشکلاتشان.

#مرکز_ثقل_حرکت_ملی_ترک_جغرافیای_اذربایجان_است. وسعت اذربایجان تاریخی که اکنون ان را با سیاستهای تقسیمات استانی تکه تکه کرده اند بر همگان مشخص و عیان است. حرکت ملی ایجاد شده در سطح اذربایجان مدتی است که سطح جغرافیای اذربایجان را درنوردیده و به سراسر جغرافیای ایران که نفوس ترک دارند رسیده است. و این مناطق نیز همگام با اذربایجان بعد از شناخت از زبان مادری و هویت انکار شده ترکی خود به مبارزات عدالت خواهانه و هویت طلبانه حرکت ملی ایجاد شده در جغرافیای اذربایجان پیوسته اند.

یکی از اهداف و ارمانهای حرکت ملی اذربایجان و جنبش ترک ، ایجاد و #احیای_عدالت_اجتماعی است.

#عدالت ، #برابری و #تساوی_حقوق برای همگان ، از ارمانها و اهداف حرکت ملی می باشد. سوال اساسی ایجاد شده این است که اگر واقعا عدالتی در جامعه و کشور ما برقرار و حاکم بود #کشاورزان_زحمتکش ما متضرر میشدند؟؟ ایا کارگران ما ماهها حقوق معوقه داشتند؟؟ از پرداخت حقوق کارگران ممانعت میشد؟؟ کشاورزان زحمتکش و شرافتمند ما در اذربایجان و دیگر نقاط ایران که اکنون فاقد هر گونه تشکل ، سندیکا، و اتحادیه هستند تا این سازمانها فریاد رسشان باشد و صدای کشاورزان و کارگران را به گوش مسئولان برسانند چه کاری باید بکنند؟؟ کدامین نهاد وجود دارد که مشکلات کشاورزان را به گوش مسئولان برساند و از حقوق برحق و هر ساله پایمال شده کشاورزان دفاع کند؟؟ چرا دولت و وزارت جهاد کشاورزی دست کارخانه داران را در قیمت گذاری و سوددهی بازگذاشته است تا در حق کشاورزان اجحاف و ظلم شود؟!

برای مثال از گوجه فرنگی که دست کشاورزان اذربایجان مانده است شروع میکنیم. گوجه های کشاورزان بنابی در زمینهایشان مانده و کسی محصولش را نمی چیند. وقتی علت را جویا می شوی کشاورز می گوید وقتی هیچگونه صرفه اقتصادی ندارد که هیچ ، همراه با ضرر و زیان هم است چکار کنیم شما بگویید؟! این وضعیت در حالی است که #گرانفروشی_کارخانجات_رب همچنان ادامه دارد.

و قیمت گوجه فرنگی هر روز نسبت به قبل ، به شدت کاهش یافته و این محصول روی دست کشاورزان زحمتکش مانده است، و همراه با این وضعیت ایجاد شده کارخانجات رب همچنان به گرانفروشی و سواستفاده از کشاورزان و کارگران زحمتکش ادامه می دهند و قیمت هر قوطی ۸۰۰ گرمی رب را حدود ١٨ هزارتومان به فروش می رسانند.

ایا این عدالت است که کارخانه دار یک کیلو گوجه فرنگی را از کشاورز به قیمت ۳۰۰ تومان بخرد و به قیمت ۲۰ هزار تومان بفروشد؟! چرا دولت و جهاد کشاورزی در پروسه قیمت گذاری این محصولات شرکت نمی کند تا جلوی سوءاستفاده های این چنینی گرفته شود؟ و چرا کشاورزان هیچگونه تشکل و اتحادیه های قیمت گذاری ندارند تا در این پروسه قیمت گذاری ان ها هم شرکت داده شوند؟؟ به راستی ظلم به کشاورزان زحمتکش تا کی ادمه خواهد داشت؟؟!!

سیب مشکین شهر ، مراغه ، هشترود و اورمیه به فروش نمیرسد و در دست کشاورزان این‌ مناطق مانده است. قیمت هر جعبه هفت هزار تومان و قیمت سیب پایین تر از دو هزار تومان است.

قیمت هر جعبه گوجه ۴۵۰۰ تومان است و خود گوجه ۵۰۰ تومان در بازار و ۳۰۰ تومان برای کارخانجات رب گوجه.!! کشاورزان منطقه بناب هر ساله از این سیاستهای استعماری کارخانه داران رب گوجه ، متحمل ضرر و زیان می شوند. و تمامی این سواستفاده ها بخاطر عدم مدیریت دولت و عدم ورود دولت در پروسه قیمت گذاری برای این محصولات ، ایجاد بازارهای فروش ، و عدم برنامه ریزیهای هدفدار می باشد.
حرکت ملی و مردمی اذربایجان صدای تمامی مظلومان ، ستم دیدگان و کشاورزان زیان دیده اذربایجان است و همواره کنار کشاورزان زحمتکش و ظلم دیده منطقه خواهد بود. و احیا و اجرای عدالت کلان اجتماعی را در تمامی زمینه ها ، مبنای رفع ستم و ظلم اعم از طبقاتی و صنفی می داند.