سخنان پوتین گرچه جنبه شوی سیاسی داشت ولی در این نکته باید با وی همرأی بود که آمریکا را به تنهایی و با برترین هژمونی نمی توان تعریف نمود،اما بدون آن نیز نمی توان تصور دیگری لااقل در کوتاه مدت از دیگر قدرت ها متصور شد .اقتصاد رو به رشد چین کابوس بزرگ آمریکا است این نکته را دو سه دهه پیش ، کسینجر یادآوری شده بود

و اکنون تفکر،معتدل و محتاطانه و صبور کونفسیوسی ،توام با سخت کوشی مائوستی در حال چیدن میوه های خود است ، ترکیه با تفکر اقتصادی کمال درویش و شخصیت آهنین ودر عین حال واقع بین اتاتورک در حال احیایی گذشته خود است ، هند این سرزمین عرفان و هزار مذهب با پلورالیسم دینی« نفی خشونت »و توصیه گاندی مبنی بر تکیه بر اقتصاد خودی تبدیل به یک قدرت اقتصادی و مدنی در شرق آسیا شده است. این واقعیت برای دول اروپایی قابل هضم است اما امریکائی ها که تقریبا یک سده قدرت برتر اقتصاد و سیاست غرب بودند پذیرش آن هنوز به این سادگی برایشان میسر نیست. بی شک خود بینی و تفکر برتر در حوزه سیاست و اقتصاد امری نامعقول و خلاف متد علمی است .اگر واقع بین باشیم نه چین و نه هند قدرت هماوردی در این حوزه را هنوز با دولت آمریکا ندارند. و لزومی حتی به رویاروی اقتصادی و سیاسی هم نمی بینند .زیرا دنیای امروز هژمونی اقتصادی و سیاسی را نه در جنگ های با مقیاس وسیع بلکه در داد و ستد ها سیاسی و بازار اقتصادی می بیند لذا با تعامل و تدوین برنامه های توسعه محور و با لحاظ تمامی پیش بینی های موجود در حوزه‌های مختلف سعی دارند قدرت ملی خود را توسعه دهند.

عموما گفته می شود که عصر جدید ،پایان ایدئولوژی هاست ولی به نظر می رسد عکس آن در حال افتادن است با این تفاوت که این بار ایدئولوژی ها قدرت ارتقا خود به عالی ترین شیوه را در فهم دنیا می جویند ،نه در جنگ و تسخیر سرزمینی. ارائه بهترین اولگوی تعامل در اقتصاد ،سیاست و فرهنگ نقطه شروع این ایدئولوژی است .سخنان پوتین گرچه نوعی فرار از انزوای سیاسی است و این انزوا بیشتر حاصل عملکرد اشتباه وی در دوره اوپاما بود . سیاسیون روس در تحلیل واقعی از شخصیت و سیاست ترامپ دچار اشتباه اساسی شدند این تحلیل غلط حتی در بین تحلیل گران اصول گرا نیز نمود بیشتری داشت .زیرا فرض اساسی در پشت این تحلیل در این نکته خوابیده بود که سیاست خارجی دولت اوباما به مراتب قوی تر و زیرکانه تر از ترامپ خواهد بود .اما رویدادهای دوره ترامپ نشان داد که آنها در شناخت منش و رفتار سیرک گونه ترامپ در حد و اندیشه دونکشوت مانده اند و خود را فریفته اند.اما دولت چین خوب می دانست که همانند لی مپو شاعر دائویی بگوید : سکوت در برابر دشمن برترین شناخت است لذا صبر را پیشه خود ساختند.،تورکیه نیز تقریبا فهمید اما زمان نگذشته فهمید .گرچه سخنان چند روز پیش اردوغان چندان دلچسب و منطبق با شرایط ترکیه نبود .اما دنیای غرب می داند اردغان در کجا جدی است و در کجا شوخی جدی گونه حرف می زند.روسیه و پوتین تقریبا دو روی سکه هستند و سرنوشت روسیه در تصمیماتی است که پوتین می گیرد، بدون شک روسیه نمی خواهد در همان دوره اوباما بماند لذا چنین شوی سیاسی حاوی یک پیام برای دولت آمریکا است و آن اینکه آمریکا اگر می خواهد در قدرت بماند باید روسیه را طرف معامله خود قرار دهد .رابطه نزدیک ترکیه با امریکائی ها در مورد شمال سوریه خواسته قلبی روسیه نیست اما نمی تواند شریک تجاری و سیاسی خود یعنی ترکیه را از دست دهد لذا قدم به جلو گذاشته و توپ را به میدان آمریکا انداخته است اما آمریکائی ها تا چه حدی وارد معامله با روس ها خواهند شد. در آینده نزدیک شاید بتوان برداشت محسوسی از آن نمود.