حرف های جناب پور محمدی استاندار آذربایجان شرقی، نمونه ای از داستان های کلیله و دمنه ای است با عوام گرایی خاص خود. ایشان با این اندیشه که شهروندان این مرز و بوم بوی از منطق و استدلال نبرده اند و حرفهای شطح گونه وی را نمی توانند هضم کنند ،از بهانه تراشی وسیله ای برای حماقت و بلهوسی می سازد.

در حالیکه در کشورهای پیشرفته و متمدن معمولا این شهروندان هستند که دولت را به حماقت و سفاهت متهم می کنند اقای پور محمدی علنا و در روز آشکار شهروند چهل میلیونی را سفیهانی بیش نمی داند که نمی توانند فرق آموزش به زبان مادری با آموزش زبان مادری را درک و فهم کنند. کلمه متمدن را از همین گونه به کار نبردم زیرا هرکسی می داند که چنین قوانین طبیعی در غرب اساسا خیلی وقت پیش حل و فصل شده ولی هنوز استاندار یک استان و یک کلان شهر از درک این واقعیت عاجز است .البته خود ایشان از بس که به زبان مادری ،اموزش فارسی را یاد گرفتند نمی دانند تا چه حدی زبان تورکی را بلد هستند زیرا آموزش زبان مادری تنها به قاعده و گرامر محدود نیست، بلکه شامل تاریخ و ادبیات و جغرافیا ...نیز می شود .ایشان برای اینکه مطئمن کند که بر اهمیت مسئله اگاهی دارند می گوید ؛ همیشه با تز آموزش زبان تورکی مخالف بوده و هستند . البته اشرافیت ایشان به این مسئله مطابق معمول همانند تمامی مسئولان ،اطاعت کورکورانه از دستورالعمل های است که باعث ابقای سمت و وظیفه دولتی شده است و چنین بهانه تراشی نوعی زمینه برای بهانه ساختن علیه فعالان مدنی است تا دایره خودی آنها را تنگ تر و کوچک تر کند و اما نکته جالب در سخنان ایشان سنگ اندازی برای آن دوساعتی است که قرار است با هزار اما و اگر اجرا شود« تقلیل این دو ساعت به یک ساعت و یا ربع ساعت و در نهایت با یک بهانه تعطیل ساختن درسی که هنوز شروع نشده است» در این سخنرانی اشاره ایشان به بهانه سازان همان فعالانی هستند که از نظر وی هزینه بر مملکت سوار می کنند.

اذربایجان مسئول نمی پرورد و مسئول هم ندارد .یک رباط باهوش متوسط بهتر از این اینها می تواند یک اداره را بچرخاند .و اصلا خلاصتان کنم چه احتیاچی به مسئول هست ما که از مرکز اداره می شویم چرا در روند بهینه سازی از طریق ویدئو کنفرانس یا« تله سگرین» کارمندان را توجیه نمی کنند .انصاف باید داد از این بابت کارمندان دولت در این مورد بخصوص کاملا مطیع و وظیفه شناس هستند و متولی خوبی در « نگهداشت این زبان شکرشکن» هستند.

هضم حرف های آقای پور محمدی برای ما سخت است اما اگر مرکز به چنین رویه ای روی آورد حداقل می توانیم از این بابت آسوده باشیم که درخت از درون خود نمی پوسد. این حرف ها را از بابت نیشخند یا تمسخر نمی گویم بلکه از این جهت متاثر میشوم که یک عده در داخل آذربایجان از مردم و از ما هزینه می کنند تا بتوانند رده های بالای مدیریت را، بی آنکه لیاقت و شایستگی آنها در معرض آزمایش و بررسی قرار گیرد، اشغال کنند اگر به کنه دیدگاه بنده عنایت فرمایند کاملا خواهند دید آنچه را می گویم از بابت دلسوزی است.

مدیری که نتواند آیینه تمام نمای مردم خود باشد نبودش بهتر از بودنش هست .آقای پورمحمدی فعالان مدنی را بهانه ساز می داند ولی یادش رفته است که کسانی که به خشکی دریاچه اورمیه اعتراض کردند هنوز در زندان هستند در حالیکه ایشان و خانواده اش هوای سالم به ریه های خود می فرستند و از ممد حیات بهره می برند، آن مفرحان ذات از نعمت دیدن فرزندان خود نیز محروم هستند.