به دنبال عملیات چشمه صلح ارتش ترکیه در شمال سوریه، فضای رسانه ها و صفحات اجتماعی فارسی زبان به صورت خطرناکی مملو از عکسها، اخبار و تحلیلهای دروغ و نیز مطالب خشونت ستا، توهین امیز، یک جانبه و حتی مدافع تروریزم شده است.

در کمال تعجب و تاسف شاهد پستهایی هستیم که عکس کودکان مجروح از سراسر جهان را به نام کودک زخمی کرد در عملیات چشمه صلح گرد می اورند، علیه ترکها، ترکیه، آمریکايیها و آمریکا به شدت توهین می کنند و به طور نگران کننده ای و بدون هر گونه حد و مرزی در حال دفاع همه جانبه از شبه نظامیان مسلح مطیع پ.ک.ک در شمال سوریه هستند.

چرا این ها نمی گویند که ارتش ترکیه نه با مردم شریف و نازنین کرد، بلکه با شبه نظامیانی در حال برخورد هستند که نزدیک به ۷ سال است که مردمان شمال سوریه را به اسارت گرفته اند و به عرب و کرد و ترکمن و مسیحی مخالف خود رحم نکرده اند؟

چرا این جماعت چشم بر ۴۰ سال حملات تروریستی بسیار هولناک و وحشیانه پ.ک.ک در کوچه ها و خیابانهای ترکیه و به خصوص در همان جنوب شرقی این کشور بسته اند؟

چرا این جماعت از میزبانی رسمی بیش از ۳ و نیم میلیون شهروند سوری و شاید تا حد ۵ میلیون به صورت غیر رسمی که بسیاری از آنها کرد تبار هستند در ترکیه چیزی نمی نویسند و نمی گویند که تاکنون نزدیک ۵۰ میلیارد دلار، همین میزبانی خرج روی دست ملت ترکیه گذاشته است؟

این گروه نمی پرسند که چرا غرب حاضر به پذیرش این مهاجرین نیست و دربهای خود را به روی انسان کرد و عرب مهاجر بسته است؟
چرا از گروههای شبه نظامی ای در شمال سوریه باید حمایت کرد که از لحاظ ساختار و ایدئولوژی عین پ.ک.ک، این گروه مشهور تروریستی هستند؟

چرا این جماعت چشمهای خود را بر آدم کشیها، تغییر ترکیب جمعیتی شمال سوریه، مصادره اموال و ظلم و ستم شدید ی.پ.گ بر اهالی این مناطق بسته اند؟

چرا به تجزیه ۳۵ درصد سوریه که ۳ برابر مناطق کردنشین این کشور است از سوی گروههای مسلح کرد تبار اعتراض نمی شود؟
چرا رسانه های دولتی ایران که این همه فریاد سر داده اند اشاره نمی کنند که به قول خود آنها، آمریکا این شیطان بزرگ(!) بیش از ۳۰ هزار تریلر سلاح در اختیار آنها قرار داده بود؟

چرا این گروهها فراموش کرده اند که ی.پ.گ در سوریه، همان پژاک در ایران و همان پ.ک.ک در ترکیه است؟

چرا بیان نمی شود که برخی از همین گروههای کرد چون اقلیم کرد عراق از مخالفین اصلی پ.ک.ک و ی.پ.گ هستند؟

چرا به نقشه کردستان بزرگ و در اصل نقاشی افراطیون و تروریستها که محدوده ای مابین خلیج تا دریای سفید را در برمی گیرد و به هیچ وجه حقیقت ارضی کردستان را شامل نمی شود هیچ اعتراضی نمی شود؟

چرا رسانه های اوپوزیسیون فارس زبان نمی گویند که ی.پ.گ دوست نزدیک بشار اسد ، جلاد و قصاب بیش از نیم میلیون نفر از ملت سوریه است؟

چرا این گروهها تاکنون هرگز به اشغال قره باغ و عملیات های نظامی خونین این کشور در این منطقه اعتراض نکرده اند؟

وقتی فضای رسانه ها تا به این حد تروریستی می شود به خوبی می توان فهمید که تروریستها در معرض حمله قرار گرفته اند.