دموکراسی واژه ای است که تقریبا همه کس آن را ترنم می کند اما کمتر کس یا کسانی باشند که از آن تصور درست دارند .در واقع دموکراسی نیز دارای امراض مخصوص به خود را دارد مردم فکر می کنند آزادی هیچ تبعاتی ندارد و فقط موجودیتش دشوار به دست می آید این تصور گرچه درست و صحیح می باشد اما دشواری های آن را بازگو نمی کند .دموکراسی فی نفسه خود یک واقعیت دشوار است به این دلیل که آزادی لزوما پاره کردن تمامی قیدیات نیست و نبوده است .

تمرین دموکراسی مبارزه با موانعی است که به اندازه موانع بیرونی دارای اعتبار و نفسا نیز دارای محدودیت های است که بیشتر افراد حاضر به پذیرش آن نیستند .در این مدت کوتاه که ویروس کرونا در سطح کشور و شهرها جولان می دهد این واقعیت را به اثبات رسانید که بیشتر افرادی ارزشی برای حقوق همدیگر قائل نیستند و فکر می کنند چون موضوع مربوط به سلامتی خودشان است لابد اختیار تام دارند که هر گونه که می اندیشند می توانند مریض شوند و یا بمیرند و هیچ حقوقی نسبت به سایر اشخاص سالم ندارند .این مسئله به خودی خود یک ارزش بنیادی بد را حمل می کند ، آزادی نبایستی مهار کننده فرد برای محیط زیست و آزادی همسایه خود باشد.

برداشت بیمارگونه از این واقعیت نشان داد که آنچه ما بیشتر دنبال آن هستیم به اندازه ارزش بیماری کرونا ، دارای اهمیت است یعنی آزادی برای من و محدودیت و معذوریت برای دیگران .چنین دموکراسی به اندازه ویروس کرونا هم خطرناک و هم بیمارگونه است.