قسمت دوم

باید خاطر نشان کرد که در دموکراسی ، ولی نه در حکومت مستبد مبارزه سیاسی خاصیت ادواری به خود می گیرد نتیجه انتخابات عمومی این است که در فواصل ثابت و معینی دولت را در مجموع موضوع مبارزه قرار می دهد. بدین طریق طرف مغلوب در کارزار انتخابات ، تمامی دستگاه قهریه و تمامی نظام زور و فشار دولت را ترک می کند. و به طرف غالب در انتخابات می سپارد.

تا روزی که این غالب هم به نوبه خود مغلوب شود و ان را به غالب جدید دوره بعد واگذار نماید در راس قدرت اجرایی قرار می گیرد. پس انتخابات عمومی طبیعتا به صورت لحظه پیکار قطعی در می اید. بدینسان مبارزه های سیاسی با اهنگ منظمی جریان می یابد. هر چهار یا پنج سال ، این مبارزات از یک دوره فعالیت می گذرد و در ادوار دیگر کاهش می یابد. اما در حکومتهای استبدادی ، این حرکتهای انقباضی و انبساطی و این جزر و مدهای ادواری را به رسمیت نمی شناسند. در اینگونه رژیمها تحریکات مستمرا عقد و فصل می شوند و بالا رفتن تب مبارزه هم تنها به شرایط ناشی از اوضاع و احوال بستگی دارد.

حال سوالهای ایجاد شده در ذهن ادمی این است که اگر در کشوری انتخابات ازاد وجود ندارد و نتیجه ان قبلا به طرقهای مختلف مهندسی شده و حتی بعضا دستکاری می شود. و سیستم انتخابات به صورت حزبی نیست و شورای نگهبان با نظارت استصوابی خود حق انتخاب مستقیم مردم را نقض می کند و قبل از انتخاب شدن از طرف مردم. انهارا با سلایق خود صلاحیت و یا عدم صلاحیت داده و گلچین می کند برای انتخاب کردن مردم. و بدینگونه شرایط اعمال اراده مستقیم و بدون دخالت را برای ملت از بین می برد. و فضای سالم و شرایط مساوی برای شرکت در کارزار و مبارزه انتخاباتی بدینگونه مختل می شود ، چه می توان کرد؟؟

وقتی در کشوری اجازه بازیگری در صحنه انتخابات به هر شخص واجد صلاحیت مهیا نیست و افراد منسوب به حرکت ملی یا دارای شعور ملی و هویت طلب نمی توانند از سیستم فیلترینگ شورای نگهبان عبور کنند ، در این شرایط چاره کار برای اعمال اراده و به دست گرفت اقتدار عالی سیاسی و یا حداقل مشارکت در ساختار قدرت چیست؟

حرکت ملی بجای رقابتهای منفی طیفی و گروهی و به جای جنگ بر سر لیدری و یا لیدر تراشی و قهرمان سازیهای کذایی ، بایستی ابتدا برای این سوالات جوابهای لازمه را داده و برنامه و استراتژی خود را برای گذر از این موانع ایجاد شده مبذول بدارد.

چرا که شرکت در انتخابات حقی است که به طریق اعمال فیلترینگ توسط شورای نگهبان از تمامی شهروندان واجد شرایط سلب شده ، و فقط برای اقلیتی محدود و خاص که منابع قدرت را قبضه کرده اند و ثروتهای ملی کشور را نیز به یغما برده و غارت می کنند!! باز گذاشته شده و اعمال نمی شود. پس گرفتن این حق و برداشتن این مانع ایجاد شده بر سر راه انسانها از مسائلی است که باید برای ان برنامه داشت، و این حق سلب شده را گرفت ، زیرا که هر حقی گرفتنی است نه دادنی.