درد بی درمان ما ، دوران ستم شاهی و دوران ستمکارهای ساواک نیست و نبوده است چون می شود با آن دستگاه جور و ستم مبارزه کرد و آن را سرنگون نمود و ما به عنوان ملت ایران چنین کردیم .

درد بی درمان ما نبود آزادی نیست ، می توان آزادی را آفرید ، ما در روزگاری آن را
ساختیم .( هرگز یادم نمی رود ، حدودا هشتاد نفر از دانشجویان دانشکده های دانشگاه تهران جهت معرفی بازرگان به عنوان نخست وزیر ایران از طرف رهبر انقلاب به مدرسه علوی می رفتیم و شعار می دادیم بازرگان نخست وزیر ایران. نیروهای تند رو و خشن گروه فرقان ( آن تاریخ هنوز به سلاح دست نبرده بودند )
از این برنامه ما به هر نحو مطلع شده بودند و در مسیر حرکت ما در دو سوی
خیابان شاه رضا صف کشیده بودند و پلاکاردهایی به دست گرفته بودند و روی آن ها با دو خط قرمز و سیاه نوشته بودند :

قایان اشتباه می کنید ، این انقلاب نیست این بلبشوی آخوندیسم است
باور کنید از میان هشتاد دانشجو که از
لیدر های دانشجویی دانشکده های مختلف دانشگاهها بود ، یک نفر هم اعتراضی نمی کرد چون معتقد بودیم
اظهار نظر حق هر انسان است
این جو متاسفانه با ورود رینگوهای سلاح به کمر از بین رفت .

بگذریم ، هر گونه وضعیت را می توان مهندسی کرد ،هر گونه شرایط را می توان تغییر داد .اما در یک صورت آن وضعیت می تواند بنیادهای اخلاقی جامعه را آن چنان تخریب نماید که ایجاد کنندگان را نیز نابود کند

آقایان شورای شهر !
آقایان دولتی ها، آقایان نمایندگان !
آقایان شهر داران ، آقایان فرمانداران !
آقایان استانداران ، آقایان مدیران ،
آقایان نظامیان ، آقایان سرداران !
این عمل نه تنها بنیان های اجتماع را
از بین می برد بلکه در دراز مدت گلوی خودتان را نیز فشار خواهد داد

آقایان التماس ملتی را بشنوید !
آقایان از بکار بردن ، اراذل و اوباش
بپرهیزید ، در مقابل آنها ما خلع سلاح شده هایی بیش نیستیم اما وقتی آنها
ببینند که در مقابل قدرت آنها ، روشنفکران و فعالین مدنی کنار کشیدند
کاری که قدرت مشروع دولتی نتوانسته بود به انجام برساند ، شیرتر خواهند شد
و بعد ما نوبت شما خواهد رسید ،
و آن روز است که شما در حسرت همین روشنفکران و فعالین مدنی خواهید بود
بنیادهای جامعه خیلی دیر ساخته می شود حتا دیرتر از آبادانی شهر ها ، اما
سریع از هم پاشیده می شود
آقایان دلسوزان جامعه ،آقایان امنیتی های کشور هر چه زودتر تصمیم بگیرید
لات ها را بر ما مسلط نکنید ، اراذل و اوباش را در مقابله با ما میدان ندهید
به شرافت انسانی خود قسم می خورم
خودتان نیز بازنده خواهید بود
قدرتی که به دست شعبان بی مخ ها ، پا بر جا بماند ، قدرتی موقتی و بسیار متزلزل است این را تاریخ ثابت کرده است

آقایان ارشادی ها به خوتان بیایید ،
آقایان وزرا به هوش باشید
آقایان امنیتی ها ، اعتبار ما ،اعتبار کشور است ،
آقایان من پنجاه سال است ، می نویسم
اگر یک مدیر کل ،یک رییس اداره و یا یک فرماندار و یا یک استاندار و حتا همین استاندار فعلی ما یعنی سید مهدی شهریاری و حتا سابق این یعنی سعادت
یک جمله و یا حتا ادعای یک ریال رانت و درآمد نسبت به من در این پنجاه سال بنمایند ، گفته ها و نوشته های خود را پس می گیرم !
آقایان ما بدون حقوق و بدون چشمداشت برای جامعه خودمان دلمان
می سوزد اینهمه بی مهری ، اتهام و تهمت و دادگاه و زندان را تحمل می کنیم
اما وارد نمودن اراذل و اوباش در این
مقوله به خداوندی خداوند قسم ، خسران و ضرر بیشتری هم به خودتان و هم به جامعه خواهد زد
آقای مدیر کل ارشاد من اگر وضعیت را بدتر ببینم فوقش نمی نویسم ، در گوشه ای می نشینم و خفه خون می گیرم اما وقتی همان اراذل و اوباش با نبود من خود را بیکار بیابد به خودت بند
خواهد کرد

آقایان شورا ! اگر یکبار به لاتی باج دادید دیگر خودتان را آلوده کرده اید
دیگر از دست آنها رهایی ندارید
خدا شاهد است انتقاد روزنامه نگار و یا روشنفکر و یا فعال مدنی با ارزش تر از تایید و تمجید آن اخلاق دریده هاست
اگر او امروز به راحتی به روزنامه نگار و یا روشنفکر و فعال مدنی اهانت می کند
فردا نوبت خودتان خواهد بود
آقایان روزگار دریده .....است
از ما گفتن تا چه پیش آید !