اولویتهای ملل تحت ستم در ایران قبل از مشکلات اقتصادی مسائل ملی آنهاست.

دولتهای 100 سال اخیر با نفی حقوق ملی و انسانی این ملل ایران را در آستانه فرو پاشی قرار داده است . و اعتماد ملل را نسبت به مرکز سلب کرده است . بنا بر این برای جلو گیری از فروپاشی منطقی ترین راه و اقدام اعاده حقوق ملی و فرهنگی از قبیل تحصیل در مدارس به زبان مادری خود ملتها. و جبران آسیبهای وارده به مظاهر فرهنگی ملتهاست . زبان و موسیقی و وسایل ارتباط جمعی و انتشار کتاب و موسیقی و روزنامه و مجلات علمی ادبی و... باید با مالیات خود ملتها توسعه یابد و اعتماد از دست رفته و آسیب دیده التیام یابد .

و الا ادامه این فضای اختناق و سرکوب دیر یا زود کار را بجایی میرساند که نه از ماه نشان میماند و نه از ماهنشان. جایی که با مالیات ترک و بلوچ و عرب برای فرهنگستان یک ملت هزینه شود و خود این ملتها با ثروتهای خود سرکوب شود عاقبت کار معلوم است که به کجا می انجامد .

هفته ای دو ساعت تدریس به زبان مادری تنها پاک کردن صورت مسئله هست . درد ملتها فراتر از اینهاست.

جناب حداد عادل دو سه روز پیش از برنامه ای خبر داد که خانواده ها و آموزش و پرورش قبل از سن مدرسه باید زبان فارسی یاد بگیرند ( آموزش زبان فارسی در خانواده های غیر فارس ) . این یعنی تشدید الیناسیون و آسیمیلاسیون ملتهای غیر فارس .

بنابر این دوست عزیز جناب آقای اعلمی

اورژانسی ترین اقدام در ایران بدون فرصت سوزی آشتی ملی با احقاق حقوق ملل تحت ستم است .