اکثریت ما آگاه به این مساله بوده و نیک می‌دانیم که انتخابات آزاد و دموکراتیک به آن معنا که اراده مردم را تمثیل کند و همگی انسانها عاری از نوع تفکر، جایگاه و وابستگی سیاسیشان بتوانند در آن شرکت کنند و احراز صلاحیت شوند وجود ندارد.

و مجلس شورای اسلامی یا همان مجلس نمایندگان که بایستی تمثیلگر واقعی اراده مردم در نظارت بر امور اجرایی کشور و امر قانونگذاری باشد نقش و جایگاهی را که در قانون اساسی تعیین شده است عملا از دست داده است. و خصوصا در دوره‌های اخیر به صورتی فرمالیته درآمده که در هر موقع و زمانی آن اراده لازمه را که وزیران و رئیس جمهوری را به استیضاح بکشاند و یا مخالف و موافق قوانینی با اراده خود نمایندگان باشد در برخی مسایل ندارد.

یعنی مجلس بیش‌تر تبدیل به زیرمجموعه‌ای از نهاد قدرت حاکم بر مردم شده است تا منافع سیستم حاکم را تامین نماید نه منافع عمومی مردمی و حوزه‌های انتخابیشان را. ما در بسیاری از تصمیم گیریها مشاهده می‌کنیم که برخی نهادها کسب اجازه و مصوبه مجلس را برای اجرای کارشان لازم نمی‌بینند! مصداق این سخنمان افزایش سه برابری قیمت بنزین توسط دولت در آبان ماه بدون کسب اجازه و تصویب نمایندگان بود که موجبات هزینه‌ها و سرکوبهای جبران ناپذیری در سراسر کشور گردید.

و نقطه دیگر در انتخابات سیستم اعمال نظارت شورای نگهبان یا همان فیلترینگ است که بعضا این عدم صلاحیت‌ها خود دلایل سیاسی و جناحی دارد و با هدف چینش نمایندگان مجلس به نفع یکی از جناحین حاکم بر کشور انجام می‌پذیرد نه بر اساس شایسته سالاری و اصلح بودن نامزدهای انتخاباتی. نظارت استصوابی به مثابه یک قیچی برنده در این راستا خیلی از اشخاص صالح و صلاحیت دار را رد صلاحیت می‌نماید که این خود بر خلاف اصول و اساس دموکراسی و حکومت مردم بر مردم است.

در این شرایط موجود در کشور همه ما میدانیم که انتخابات نقش کم رنگی را در اصلاح سیاست‌های کلان کشوری خواهد داشت. منتهی دلیل شرکت ما در انتخابات غرب آذربایجان جدای از این مسایل مطرح شده است. مساله انتخابات در غرب آذربایجان مساله #رای_به_هویت یک منطقه و شهر است که مسائل و چالشهای ائتنیکی در آن شهرها بنا به دلایلی به وجود آمده است. خواه این چالشهای ائتنیکی و هویتی زاییده حاکمیت باشد خواه زاییده زیاده خواهی های احزاب و سیاسیون اکراد که چشم بر خاکهای ازلی و ابدی ما تورکان در آذربایجان دوخته‌اند و یا زاییده هر دوی این عوامل و علل باشد.

بعضا خود حاکمیت‌ها با ایجاد مسائل قومی و دستکاری در ترکیب جغرافیایی و جمعیتی مناطق استراژیک و ژئوپلوتیک درصدد هستند که آن مناطق را در راستای منافع و بقای حکومت و یا رفع هر گونه خطرات و تهدیدات احتمالی مدیریت نمایند. حال مساله اکراد و در تقابل قرار دادن آنان با تورکان در غرب آذربایجان چه معلول سیاست‌های حاکمیتی باشد چه معلول سیاست‌های اشتباه احزاب و سیاسیون کردها و یا معلول هر دو علت فوق باشد فرقی در اصل مساله نمی‌کند.

این شرایط ایجاد شده ما تورکان، فعالان ملی، و در کل حرکت ملی را در جهت جلوگیری از پیشبرد اهداف شوم و زیاده خواهی کردها موظف می‌سازد که در مقابل این اقدامات بایستیم. انتخاب شدن کاندیداهای کرد در شهرهای حساس آذربایجان و تورک نشین مهم‌ترین عواقبش این است که هویت این مناطق را به نفع میهمانان و مهاجران می‌تواند تغییر دهد، قدرت اجرایی و نظارتی در شهرهای تورک آذربایجان به دست غیر تورکان بیفتد و سبب تغییر ماهیت تاریخی این شهرها و ایجاد نزاع و کشمکش در این مناطق شود.

به عنوان مثال انتخاب نماینده کرد در شهر حساس اورمیه و همنوا شدن آنان با دیگر نمایندگان کرد همچون محمد قسیم عثمانی‌، نماینده بوکان (خان کندی) و یا نماینده مهاباد جلال محمود زاده (سویوق بولاق) موجبات این خواهد شد که همگی این نمایندگان بر علیه منافع تورکان و آذربایجان در مجلس یکصدا و یکی رای بشوند. و نماینده دومین شهر مهم و استراتژیک تورک نشین آذربایجان یعنی اورمیه نیز همچون نمایندگان شهرهای سنندج، مهاباد، بوکان، و بانه بر علیه تورکان و کشور مسلمان و برادر تورکیه، رئیس جمهور و ارتش آن یکصدا شوند و اهانت‌ها روا دارند. چنانکه در موسم و ایام انجام عملیات #باریش_پیناری یا چشمه صلح ما شاهد این نوع نطق‌های تفرقه افکنانه و اهانت آمیز در مجلس از طرف این نمایندگان بودیم.

لطفا با انتشار مطالب کانال میللی دوشونجه ما را در آگاهی بخشی به عموم مردم شریف آزربایجان یاری رسانید.

پس در چنین شرایط و اوضاعی که خواسته یا ناخواسته در آن قرار داده شده یا گرفته‌ایم بر ما واجب است که در جهت حمایت از هویت و منافع ملی خود در غرب آذربایجان، شرکت حداکثری داشته و از بین کاندیداهای صلاحیت گرفته به کسانی که هم کف رای بالایی دارند و هم دارای شعور ملی لازمه در جهت پاسداشت حقوق و منافع تورکان هر چند به صورت نسبی هستند رای بدهیم تا بدینگونه هم سیاست‌ها و دسیسه‌های فوق‌الذکر را خنثی سازیم و هم از هویت تورکی این مناطق و شهرها حمایت نماییم.

این شهرهاعبارتند از:
۱- اورمیه با سه نماینده
۲-سولدوز با یک نماینده
۳-تیکان تپه و سایین قالا(شاهین دژ) با یک نماینده.

بر ما واجب است که در این شهرها از بین کاندیداهای موجود نمایندگان اصلح و تورک را روانه مجلس کنیم و جلوی انتخاب نمایندگان کورد تبار را به دلیل دفاع از هویت و منافع این مناطق بگیریم. دلایل مخالفت ما با عدم انتخاب نماینده کرد در این مناطق به هیچ عنوان بر اساس دلایل نژادی و ائتنیکی نبوده و نیست. ما فعالان و حرکت عدالتخواهانه اذربایجان عاری از هر گونه #نگاه_نژادپرستانه هستیم، حرکت مدنی تورکان چه در جغرافیای ایران و چه در جغرافیای آذربایجان فلسفه به وجود آمدنش ستم ملی، تبعیض، و نژاد پرستی بوده است. فلسفه حرکت ما بر علیه هر گونه نگاه و تفکرات نژاد پرستانه می‌باشد. فلذا علت العلل اینگونه موضع گیری در نگاه نژاد پرستانه به دیگر ملیت‌ها و ائتنیک‌ها نبوده و نیست، بلکه در زیاده خواهی‌های ارضی احزاب و سیاسیون خود اکراد است که به جای زندگی مسالمت آمیز چشم در خاک‌های آذربایجانیان دوخته‌اند که روزگاری آنان را پناه داده و مهمان نوازیها کرده‌اند.

ولی اکنون این مهمانان با تحریک قدرتهای منطقه‌ای، جهانی، و محافل پنهان قدرت عهد و رسم مهمانی و مهمان نوازی شکسته و ادعای صاحب خانگی و ارضی بر خاکهای ما دارند. و این نوع نگرش و تفکرات دشمن معابانه اکراد سبب گردیده است که ما نیز در عمل دفاع، مخالف انتخاب نماینده کرد در این مناطق حساس باشیم. وگر نه در کشورهای توسعه یافته اروپایی چنین مسایلی مطرح نیست و اساس انتخاب کردن هر کاندیدی شایستگی، ارجح بودن و اصلح بودن آن کاندید است فارغ از هر نژاد و تباری که داشته باشد.

ولی بخاطر کینه توزیهای اشاره شده و ادعاهای واهی اکراد مبنی بر ایجاد کردستان بزرگ و خیالی بر روی خاکهای ازلی و ابدی آذربایجان، این نگاه مترقی و انساندوستانه جای خود را به اینگونه نگاه و تفکر تدافعی داده است. به عبارت دیگر باعث و بانی همگی این شرایط و کشمکش‌ ها، خود اکراد، سیاسیون، و احزاب آنان می‌باشد که دست از زیاده خواهی و ادعاهای پوچ و بی اساس ارضی‌ خویش برنمی‌دارند!