با دیدن اختلاف فاحش آرای آقایان زنجانی و اسکندری، قبل از گفتن تبریک، ناخودآگاه از خود پرسیدم با وجود این همه اختلاف، چرا انتخابات دو دوره قبل، نتایج دیگری داشت؟!

شادی مردم برای چیزی که حقشان بوده و برای برقراری وضعیتی که قاعدتا باید از قبل به همین شکل وجود میداشت، شاید خیلی منطقی نباشد.

مردم سولدوز در این دوره جلوی پیشروی آن غفلت ۸ ساله را گرفتند اما هنوز هزینه های مادی و معنوی تحمیل شده بر سولدوز و آذربایجان در آن سالها سرجای خودش هست.

در اورمیه هم باید اختلاف سه نفر اول با نفر چهارم به بیش از ۴ برابر میرسید، اما بیشتر مردم کم لطفی کردند و تنها در اواخر وقت، برخیها به دلایلی به خود آمدند که تقریبا دیر شده بود.

نمایندگان ما باید با تمام توان بدنبال حل مشکلات شهرهایمان باشند اما نباید از آنها انتظار معجزه و کارهای خارج از اختیارشان داشت و این انتظارات بی مورد نباید باعث دلسردی در انتخابات بعدی استان باشد. ضمن اینکه نمایندگان ما باید پاسخگو باشند اما واقعیت ها و محدودیتهای موجود در کشور و استان را نباید نادیده گرفت. باید واقع گرایانه به مسائل منطقه نگاه کرد.

برخی رسانه های معاند داخلی و عمده رسانه های سلطنت طلب خارجی در طول چند سال گذشته چنان تلقین کرده بودند که گویی در سولدوز هیچ تورکی زندگی نمیکند و نسلشان منقرض شده است اما این اختلاف آمار واقعیت های سولدوز را مشخص کرد، مضافا اینکه بخش بزرگی از عدد ۵۰ هزارنفری آقای اسکندری، متعلق به اشنویه است و ربطی به سولدوز ندارد.
از طرف دیگر انتخابات زیر نظر استانداری انجام شد که همه با افکار، نیات و گرایشش آشنا هستند. برخی از مهاجران که با جهت دهی تروریستها همیشه ادعای تقلب در انتخابات استان را به نفع مردم بومی داشتند، باید دید این بار دنبال چه توجیه و بهانه ای در مناطقی مثل سولدوز خواهند بود؟!

واقعیت اورمیه هم خیلی متفاوت تر از چیزی است که اتفاق افتاد و به امید خدا روزی شاهد بیداری مردم اورمیه خواهیم بود و در آن روز پوزه بدخواهان برای همیشه به خاک مالیده خواهد شد.

من سلماسی، معتقدم که سولدوز فقط جبران کرد و اورمیه باز کم لطفی.

مردم سولدوز میتوانند برای جبران اشتباهات گذشته شاد باشند و مردم اورمیه باید همچنان پاسخگوی کم تفاوتی و گاها بی خیالیشان باشند.

قهرمانان اصلی انتخابات اخیر سولدوز، آن ۱۰ جوانمردی هستند که میتوانستند بخت خود را برای رسیدن به قله های ثروت و قدرت بیازمایند اما در اوج بصیرت و از خودگذشتگی، سولدوز را انتخاب کردند و نباید فداکاریشان فراموش شود.