عنايت‌اللّه رضا از دیگر سرداران اندیشۀ ایرانشهری در كتاب «ايران و تركان در روزگار ساسانيان» نكته‌اي را در بارۀ حضور ترکان و خزران در حوالی آذربایجان و حتّی در عمق قلمرو ايران عصر ساسانی آورده است كه می تواند برای آقای نصیری جالب باشد:

«در روزگار خسرو يكم انوشيروان و نيز هنگام فرمانروايي هرمز چهارم، خسرو دوم و كواذ دوم (شيرويه) تا پايان شاهنشاهي ساساني، خزران دوش به دوش تركان و روميان با سپاه ساساني پيكار كردند و بارها به قفقاز جنوبي هجوم آوردند. در جريان يكي از حملات، دامنة تاخت و تاز خزران از آذربايجان گذشته، تا همدان و دينور و موصل نيز كشانده شد. » (نقل از: آذربايجان در سير تاريخ، رحیم رئیس نیا، تهران، انتشارات مبنا، چاپ سوم، ۱۳۷۹، ج ۲، ص ۵۷۶)دکتر ضیاء صدر هم در بارۀ حضور ترکان در ایران و ارتباطات و مراودات گسترده ترکان با سلاطین ایران می نویسد:

« شاپور دوم، قبایل ترک ترکستان امروز را به جنگ با بیزانس به آناطولی می¬برد. تاریخ هم به اسارت قباد و گروگان ماندن وی در میان پادشاه ترکان سفید (هیاطله) و نیز ازدواج قباد با دختر شاه هیاطله و سپس ازدواج پسرش انوشیروان با دختر خاقان ترک «گؤی ترک» (ترک آسمانی) شهادت می دهد. » (کثرت قومی و هویّت ملّی ایرانیان، دکتر ضیاءالدّین صدرالاشرافی، تهران، اندیشۀ نو، چاپ دوم، ۱۳۸۶، ص ۳۶) در کتاب تاریخی «کتاب التّیجان» هم که به دست تاریخ نویس عرب «ابو محمّد عبدالملک ابن هشام» متوفّای ۲۰۸ یا ۲۰۹ هجری قمری نگاشته شده؛ در مورد مذاکرات معاویه با عبید ابن شرویه آمده است:

« عبید ابن شرویه در مورد حملۀ شمربن القطّاف به آذربایجان در زمان «رایش» پادشاه یمن در حضور وی [معاویه] صحبت می کرد. او اظهار می داشت که آنچه در حملۀ ابن القطاف اتّفاق افتاده به دستور او بر روی دو سنگ نوشته شده که این سنگها اکنون نیز در آذربایجان نگهداری می شوند. وقتی صحبتهای عبید باینجا می-رسد، معاویه سخن عبید را قطع کرده؛ می پرسد: عبید تو را خدا، نظر و خاطرات خود را در مورد آذربایجان بگو. عبیدابن شرویه چنین جواب می دهد: آنجا سرزمین ترکان است، آنها در آنجا متمرکز شده اند و اجتماع بزرگ و متشکّلی را فراهم آورده اند. » (رک . ترکان و بررسی تاریخ، زبان و هویّت آنها در ایران، حسن راشدی، ص ۸۶)
مشاهده می شود که ادّعای طوایف ناسیونالیست فارسی گرا و بلهای مکتب مجعول ایرانشهری در باب کوتاه بودن سابقۀ زبان ترکی در ایران بی پایه و غیر مستند است.