آنا صحیفه یازارلار |
وقتی رئیس جمهور محترم به استان آذربایجان شرقی تشریف آوردند از احیای دریاچه اورمیه به عنوان طرح بزرگ و ملی یاد نمودند .تا آنجا که بنده به یاد دارم حتی در هفته های منتهی به نزدیکی باران های سیل آسا ،دریاچه اورمیه داشت آخرین نفس ها را می کشید و غزل خداحافظی را می خواند. اما خوب بنازم به آن خالق بی همتا که ره هزار ساله را یک شبه برای این ملت هموار نمود و دغدغه ها را تبدیل به شادی و سرور نمود.
جنگل های قاراداغ سوخته و تبدیل به خاکستر شد و عملکرد مسئولان دولتی در قبال این حادثه چنان بی مسئولانه بود که صدای اعتراض امام جمعه محترم آذربایجان شرقی را درآورد ،اما چه سود که بسیاری از جنگ های زیبا و حیوانات نادر در طعمه های آتش سوخت و محو شد . زمزمه های از عمدی بودن این اتفاق شنیده می شود که بنده نه علیه آن هستم و نه در صدد تصدیق آن . به هر حال این موضوع بستگی تام به عمل کارشناسی دارد ولی معمولا در چنین فصلی در کشورهای مختلف صدای زنگ خطر برای ارگانهای مرتبط با بلایای طبیعی کشیده می شود زیرا خشکی برگها ودرختان احتمال آتش سوزی را مسجل می سازد .در بین این همه احتمالات بنده فقط به یک چیز یقین پیدا کرده ام و آن این است که اگر فردا و فرداهای دیگر نعمت خداوندی بار دیگر شامل ما بندگان خطا کار شود و جنگل های سوخته احیا گردد ،با احتمال به یقین مسئولان دولتی سر و کله شان در قاراداغ پیدا خواهد شد و اینبار نیز نعمت خداوندی را به نام پروژه مهم دولت به نام خود خواهند زد.
تاریخ
2019.09.02 / 20:25
|
مولف
بهنام کیانی اجیرلی
|